Για ποιούς λόγους έχεις μια σταθερή συνεργασία με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Δεγαΐτη;
Από τα χρόνια της σχολής στο θέατρο Τέχνης, αγαπούσα ιδιαίτερα το μάθημα του σωματικού αυτοσχεδιασμού που μας δίδασκε ο Δημήτρης Δεγαΐτης και για αυτόν τον λόγο χαίρομαι που συνεργάζομαι ξανά μαζί του. Τώρα είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε επίσημα μετά την αποφοίτηση μου από τη σχολή, η πρώτη ήταν στο «Χωρίς οικογένεια» που είχε παρουσιαστεί στο
Θέατρο Τέχνης στη σκηνή της Φρυνίχου. Βέβαια στη διάρκεια των σπουδών μου, συμμετείχα σε μερικές από τις παραστάσεις που ανέβαζε. Ο Δημήτρης μαζί με την Άνδρη Θεοδότου και φυσικά με όλη την ομάδα των συντελεστών τους, φτιάχνουν κάθε φορά ένα κλίμα οικογένειας, πράγμα το οποίο σε κάνει να γίνεσαι ακόμα πιο δημιουργικός, να εκφράζεσαι και να νιώθεις ελεύθερος να προτείνεις στην πρόβα οτιδήποτε σου περνάει από το μυαλό.
Πάντα βέβαια στο πλαίσιο μιας καθοδηγούμενης ελευθερίας, νιώθεις ότι δημιουργείς και ταυτόχρονα εξελίσσεσαι ως ηθοποιός.
Ποια είναι τα ιδιαίτερα στοιχεία που θεωρείς ότι έχει το κείμενο τουDavid Walliams “Η Συμμορία του Μεσονυκτίου”;
Το έργο αυτό να πούμε ότι ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση και διασκευή για το θέατρο της Άνδρης Θεοδότου. Είναι ένα έργο που θίγει ζητήματα πολύ επίκαιρα όπως η διαφορετικότητα, η αλληλεγγύη, η ενσυναίσθηση, η φιλία, η πολυπολιτισμικότητα, η μοναξιά, η αποδοχή, η αγάπη και αφήνω τελευταίο αλλά σημαντικότερο όλων, την αισιοδοξία που
ποτέ δε πρέπει να χάνουμε.
Μίλησέ μας για το ρόλο σου.
Στην παράσταση παίζω τον Τομ που μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι από ένα μπαλάκι του κρίκετ εισάγεται σε ένα νοσοκομείο λίγο διαφορετικό από τα άλλα. Είναι ένα αγόρι σχετικά ήσυχο, που δεν δημιουργεί προβλήματα και που θα ήθελε να περνάει απαρατήρητο αφού στο σχολείο του φαίνεται να
δέχεται bullying. Στον παιδικό αυτό θάλαμο όμως, θα συναντήσει τέσσερα παιδιά πολύ διαφορετικά από αυτόν, που θα τον κάνουν να μπορεί να ονειρευτεί ξανά, ζώντας μαζί τους τις πιο τρελές περιπέτειες. Δε θα αποκαλύψω άλλα, για να τα ανακαλύψετε εσείς βλέποντας την παράσταση.
Μίλησε μας για την παράσταση “Η Βαλίτσα της Ουρανίας Σελέστ” που παρουσιάζεται στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Η παράσταση αυτή ανεβαίνει για 12 παραστάσεις στο Φάρο του ΚΠΙΣΝ σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου. Πρόκειται για ένα καινούργιο έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη που κι αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά. Στο ρόλο της Ουρανίας Σελέστ είναι η υπέροχη Έλενα Τοπαλίδου, αλλά και όλα τα παιδιά (Κορίνα Γκουγκουλή, Ιάσονας Στασινός, Αμαλία Τσεκούρα, Δημοσθένης
Φίλιππας) είναι φανταστικά, και είμαι ευτυχής που βρίσκομαι μαζί τους. Είναι ένα έργο που φωτίζει τη μαγεία της ζωής μέσα από καθημερινές στιγμές μιας οικογένειας αλλά και στιγμές λίγο πιο μαγικές από αυτές που ένα παιδί θα ονειρευόταν να συμβούν στη ζωή του.
Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι ηρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη ”;
Κόντρα σε κάθε δυσκολία, σε κάθε αναποδιά, σε κάθε εμπόδιο που βρίσκεις στο διάβα σου, εσύ να συνεχίζεις, να προσπαθείς, να αισιοδοξείς, να ελπίζεις, να ονειρεύεσαι, ακόμα κι αν αυτή η κοινωνία σε αποθαρρύνει. Μόνο έτσι θα φτάσεις εκεί που εσύ πραγματικά θέλεις.
Φωτογραφίες: Νίκος Τσίρος
Πληροφορίες για την παράσταση:
Πληροφορίες για την δεύτερη παράσταση:
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.