Please enable JS

Manolis Emmanouel (Mανώλης Σταυρακάκης) Λονδίνο – Αθήνα για έναν “Όρκο”.

Ο Manolis Emmanuel με μεγάλη θεατρική και κινηματογραφική πορεία στο εξωτερικό και με βάση του κυρίως το Λονδίνο, παίζει για πρώτη φορά στην μητρική του γλώσσα. Τo ελληνικό κοινό μπορεί να τον δει τόσο στο σήριαλ της ERT “Όρκος”, όσο και στην νέα του ταινία “Greed” του Michael Winterbottom στο Netflix, η οποία γυρίστηκε στη Μύκονο. Είχαμε την ευκαιρία να τον συναντήσαμε μεταξύ των γυρισμάτων του στην Ελλάδα και να συνομιλήσουμε μαζί του.

Πώς βρέθηκες στο Λονδίνο;

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να μεταναστεύσω. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα και στα 22 μου χρόνια, ήθελα μία εμπειρία, να ζήσω κάτι διαφορετικό στη ζωή μου. Ο στόχος μου, έτσι κι αλλιώς, ήταν η Δραματική Σχολή.

Οι δραματικές σχολές στο Λονδίνο είναι από τις κορυφαίες τον κόσμο. Οπότε είπα να δοκιμάσω την τύχη μου. Με δέχτηκαν σε αρκετές σχολές, αλλά επέλεξα να πάω στο Central School of Speech and Drama. Μετά το ένα έφερε το άλλο, βρήκα ατζέντη εδώ στο Λονδίνο, οπότε είπα να δοκιμάσω να δούμε πως θα πάει. Και παράλληλα ήρθε η κρίση στην Ελλάδα οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσω να αφήσω τις δουλειές εδώ. Και έτσι πέρασαν τα χρόνια.

Μετά από 19 χρόνια φέτος πρώτη φορά πηγαινοέρχεσαι για δουλειά μεταξύ Λονδίνου Αθήνας. Αυτό το πήγαινε-έλα πώς το λειτουργείς, πώς το νιώθεις.

Επειδή έτυχε να ξεκινήσω αυτό το πηγαινέλα με τον κορονοϊό, άρα με ιδιαίτερες συνθήκες – ο κόσμος δεν πέταγε -, από τη μία ήταν πολύ φθηνά τα εισιτήρια, πράγμα πάρα πολύ καλό, αλλά από την άλλη ήταν δύσκολο με μάσκες με φόρμες, τεστ. Αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχαν καθόλου καθυστερήσεις. Προσωπικά δεν μου είναι νεκρός ο χρόνος του ταξιδιού είτε βλέπω ταινίες, είτε μαθαίνω τα λόγια μου. Απλά επειδή γίνεται κάθε εβδομάδα είναι πολύ δύσκολο να οργανώσω τη ζωή μου και στις δύο πόλεις.

Τα γυρίσματα για την επόμενη εβδομάδα τα μαθαίνουμε Παρασκευή, οπότε πρέπει αμέσως να κανονίσω τα εισιτήρια και το πού θα βρίσκομαι τις επόμενες μέρες. Και από την άλλη, και λόγω χαρακτήρα, και επειδή έχω ζήσει πολλά χρόνια στο Λονδίνο, είμαι άνθρωπος φύσει του προγράμματος. Τώρα όμως αυτό δεν μπορώ να το κάνω ούτε επαγγελματικά, ούτε και προσωπικά.

Και δουλειές που συμβαίνουν στο Λονδίνο και μπορεί να πω ναι, υπάρχει ένα ερωτηματικό γιατί μπορεί να το αλλάξω. Για φέτος η βάση μου είναι στην Ελλάδα γιατί κάνω σήριαλ. Ενώ στο Λονδίνο κάνω κάποια σπηκάζ και κάποια μικρότερα πράγματα.

Νιώθω όμως σα να κρατάω μπαλάκια που τα πετάω συνεχώς στον αέρα και πρέπει να τα πιάσω, γιατί κάποια μπορεί να πέσουν.

Πως και αποφάσισες να εργαστείς σε σήριαλ στην ελληνική τηλεόραση;

Για πρώτη φορά, από τότε που έφυγα από την Ελλάδα, πέρασα 5 εβδομάδες το καλοκαίρι στην Ελλάδα κάτι το οποίο δεν μπορούσα να το κάνω αυτά τα 19 χρόνια. Γνώρισα κάποιο κόσμο, γράφτηκαν και κάποια επαγγελματικά πράγματα για μένα, από το πουθενά, δεν το επιδίωξα. Ήταν φυσικά και η εκστρατεία για τα μάρμαρα του Παρθενώνα που άλλαξε την κατάσταση. Σιγά-σιγά, κάποιοι άνθρωποι άρχισαν να με παίρνουν τηλέφωνο και στον “Όρκο” είπα αμέσως ναι. Στην Ελλάδα δεν είχα γνώση και επαφή με το ποιος είναι ποιος και το τι συμβαίνει, οπότε έψαξα πολύ καλά ποιοι ήταν αυτοί που μου πρότειναν και τι ακριβώς μου πρότειναν. Όλα λοιπόν στη σειρά αυτή μου έκαναν κλικ. Τόσο το σωστό cast, όσο και ο σκηνοθέτης ο Σπύρος Μιχαλόπουλος. Μου άρεσε και πολύ ως ιδέα το σενάριο. Το θεώρησα πολύ πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα. Προφανώς ήταν η κατάλληλη ώρα ώστε να κάνω αυτό το επαγγελματικό βήμα στην Ελλάδα.

Πέραν της δουλειάς σου στο Λονδίνο έπαιξες και σε μία πολύ σπουδαία καμπάνια για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα εκεί που ανήκουν, πίσω στην πατρίδα μας. Ποιο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα που νιώθεις για αυτό;

Καταρχήν καλλιτεχνικά μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα. Μου φάνηκε πολύ πρωτότυπο όλο αυτό. Ήταν ένας πολύ έξυπνος τρόπος να περάσω ένα μήνυμα. Φυσικά ο σκοπός είναι πολύ σημαντικός, αλλά και το πώς γίνεται κάτι έχει τη σημασία του. Ήθελα να είμαι πολύ προσεκτικός, γιατί αυτό το βίντεο θα με κυνηγάει για πάρα πολλά χρόνια. Το θεώρησα έξυπνο εύστοχο και μη προσβλητικό. Και αποδείχτηκε έτσι γιατί όσοι το εχουνε δει το λατρεύουν. Τώρα συναισθηματικά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ξέρω πώς γίνεται αυτός ο αγώνας, από τη δεκαετία του ‘80 με τη Μελίνα αλλά και μετά. Και ότι κατά κάποιο τρόπο θα συνεισφέρω και εγώ στην ιστορία αυτής της προσπάθειας του να τα φέρουμε πίσω τα μάρμαρα του Παρθενώνα μου φάνηκε και πολύ ελκυστικό, Και μάλιστα με τρόπο που τον ενέκρινα απόλυτα και μου άρεσε καλλιτεχνικά.

Θέατρο ή τηλεόραση;

Θα σου έλεγα, από άποψη συναισθηματική και από αγάπη για την τέχνη θέατρο οπωσδήποτε. Αλλά είμαι σε μία φάση που αυτή τη στιγμή με ενδιαφέρει πιο πολύ η τηλεόραση. Αν και θα ήθελα πάρα πολύ να κάνω θέατρο στην Αθήνα, αλλά θα το ήθελα με πολύ πολύ συγκεκριμένους όρους. Εδώ στο Λονδίνο έχω κάνει πάρα πολύ θέατρο. Οπότε ως τώρα σκεφτόμουν μόνο το Λονδίνο. Θα ήθελα πάρα πολύ και στην Ελλάδα για να έχω την εμπειρία να παίξω στα ελληνικά και στη σκηνή. Απλά θα το ήθελα με περιορισμένο χρονικό διάστημα δύο μηνών, ας πούμε, αυτό που λέμε στο Λονδίνο limited and engagement. Ώστε να μπορώ να κινούμαι μεταξύ των δύο πόλεων. Γιατί δεν θα ήθελα να δεσμευτώ για μία χρονιά ολόκληρη και για επαγγελματικούς αλλά και για προσωπικούς λόγους.

Πιστεύεις ότι ο καλλιτεχνικός χώρος άλλαξε μετά τις απανωτές κρίσεις (οικονομική, πανδημία, #metoo);

Στο Λονδίνο έγιναν περισσότερες αλλαγές σε σχέση με το #metoo, πάρα εργασιακές σε ζητήματα ηθικής. Αλλά τώρα όσον αφορά την οικονομική κρίση το σωματείο εδώ στην Αγλλία, και όχι μόνο στο Λονδίνο, έδωσε κάποια επιδόματα σε κάποιους που πραγματικά είχαν ανάγκη. Από κει και πέρα, έδωσε η κυβέρνηση σύμφωνα με τα δικά της δεδομένα. Αλλαγές δεν έχω δει. Τώρα περιμένουμε να δούμε πως θα πάνε θα πάνε τα θέατρα τα οποία έχουν ανοίξει μόλις ένα τρίμηνο στο Λονδίνο. Ο κορονοϊός που απομάκρυνε κόσμο από το θέατρο και τον κινηματογράφο θα επιστρέψει; Αυτό θα το δούμε προσεχώς.

Τελικά τι προτιμάς Λονδίνο η Αθήνα;

Νιώθω πραγματικά Ευρωπαίος. Όταν είμαι στην Αθήνα είμαι σπίτι μου, αλλά και όταν είμαι στο Λονδίνο είμαι σπίτι μου. Παράλληλα επειδή έχω ταξιδέψει πολύ στην Ευρώπη δεν υπάρχει πόλη που να πηγαίνω και νιώθω ξένος. Αλλά και κάποια στιγμή όταν ήρθε η πρόταση να πάω Νέα Υόρκη να δουλέψω, είπα όχι, εκεί κόλωσα και γιατί είναι πολύ μακριά και γιατί ένιωσα ότι όντως είναι κάτι πολύ διαφορετικό.

Κι Αθήνα και το Λονδίνο είναι σπίτι μου και δεν μπορώ να φανταστώ να ζήσω χωρίς τη μία ή την άλλη πόλη.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Φρήντριχ Νίτσε “Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι”;

Το ασπάζομαι και το εφαρμόζω.

LONDON, ENGLAND – OCTOBER 09: Producer Melissa Parmenter, Pearl Mackie, a guest, Pixie Lott, Jamie Blackley, Matthew Bentley, Ollie Locke, Asa Butterfield, James Blunt, Manolis Emmanouel, Steve Coogan, Dinita Gohil, David Mitchell, a guest, Tim Key, Christophe de Choisy and Director Michael Winterbottom attend the “Greed” European Premiere during the 63rd BFI London Film Festival at the Odeon Luxe Leicester Square on October 09, 2019 in London, England. (Photo by Tristan Fewings/Getty Images)

Manolis Emmanouel

Array