Μικές Γλύκας: Να επανοικειοποιηθούμε τον κόσμο μέσα μας και τον κόσμο γύρω μας.

Μίλησέ μας για την παράσταση «Tanz».

Πρόκειται για τις περιπέτειες μιας νεότητας. Είναι μια διαδρομή – ένα άνοιγμα – προς το ανήκειο. Η παράστασή μας ακολουθεί τον νεαρό Αντρέα Μάγκνους από την στιγμή που εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι για να βρει τον δικό του προσωπικό δρόμο. Κι αυτή η διαδρομή μέσα στην νιότη του Αντρέα είναι εξίσου αθώα όσο κι επικίνδυνη.

Εσύ είσαι αθώος στην παράσταση;

Όχι δεν είμαι.

Το 2014 είχα λάβει μέρος σε μία παράσταση της Γεωργίας Μαυραγάνης, στη Στέγη Γραμμάτων, που λεγόταν «Όχι αθώος πια». Τότε με είχε ταλανίσει αφάνταστα το θέμα της αθωότητας. Τότε μάλλον κατάλαβα ότι από ένα σημείο και μετά στην ζωή μας δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είμαστε αθώοι. Ειδικά σήμερα που η πρόσβαση στην πληροφορία, μέσω του ίντερνετ, είναι απεριόριστη δεν μπορεί κανείς πιά να είναι αθώος. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει η αθωότητα. Η αθωότητα ως ένας τρόπος συνάντησης με τον κόσμο – έσω κι έξω – είτε αφορά οικείες ή ανοίκειες πλευρές του. Κι η αθωότητα είναι ένας τρόπος, που εξασκείται.

Εσύ γιατί είπες το ναι στο σκηνοθέτη Γιάννη Παναγόπουλο, να παίξεις σε αυτή την παράσταση;

Κατά αρχάς, τον Γιάννη τον εκτιμώ πάρα πολύ ως άνθρωπο και ως σκηνοθέτη. Είμαστε πρώτα φίλοι. Με αυτόν άλλωστε ξεκίνησα να κάνω θέατρο, από την φοιτητική ομάδα του Πανεπιστημίου Πειραιά. Ανά καιρούς συναντιόμαστε πλέον και επαγγελματικά θεατρικά κι όχι μόνο ως φίλοι. Κι αυτό δημιουργεί πολύ ενδιαφέρουσες δυναμικές. Συναντιόμαστε εκ νέου κι ανακαλύπτουμε νέους τρόπους επικοινωνίας.

Πως λειτούργησες σε τέτοιου τύπου διαφορετική παράσταση που έχει στοιχεία drag show;

Για μένα ήταν ένας ανοίκειος κώδικας, το drag show, που δεν τον έχω συναντήσει θεατρικά. Παραστάσεις με στοιχεία drag show έχουν γίνει, απλώς δεν έτυχε να συμμετέχω σε κάποια από αυτές ως τώρα.

Άρα σε δυσκολέψε αυτό;

Με δυσκόλεψε να καταλάβω τον κώδικα αυτής της τέχνης. Όμως κάθε δουλειά έχει τον κώδικα της. Έτσι, και εδώ, έπρεπε να τον οικειοποιηθώ για να μπορέσω να επικοινωσήσω με αυτον, να επικοινωνήσω μέσα απο αυτόν και να λειτουργήσω μαζί με τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Και αυτό έχει βήματα προς τον άλλον και προς το άλλο.

Ήταν πιο δύσκολο να έρθεις κοντά στους άλλους σε σχέση με οποιοδήποτε άλλη θεατρική παράσταση;

Η διαδικασία είναι παρόμοια σε κάθε παράσταση κι έχει τα ‘εύκολα’ και τα ‘δύσκολα’ σημεία της. Οτιδήποτε συλλογικό έχει δυσκολίες, ειδικά σήμερα, σε μια εποχή που ευνοεί και θεαματικοποιεί τον ατομικισμό. Κάθε φορά αισθάνομαι ότι ξεκινάω από το μηδέν, ότι δεν ξέρω τίποτα από θέατρο και οφείλω να τα ανακαλύψω όλα από την αρχή. Κι όταν, παραπάνω, λέω ‘δύσκολα’ εννοώ τα σημεία εκείνα που για να συναντηθούμε απαιτούν μια μετατόπιση πέρα από τα ήδη γνωστά όρια τού καθενός και τα δικά μου.

Τα δικά σου ως άνθρωπος ή ως ηθοποιός;

Το ίδιο είναι. Προσωπικά βιώνω πως δεν διαχωρίζονται αυτά τα δύο.

Φετός θα σε δούμε και στο Εθνικό Θέατρο;

Ο φίλος μου και σκηνοθέτης Γιώργος Κουτλής ήρθε από τη Ρωσία όπου σπούδαζε και δεν ξέρω τι νέους κόσμους φέρνει. Το έργο λέγεται «Παίζοντας το θύμα» των αδερφών Πρεσνιακόφ, γράφτηκε το 2002 και δεν έχει ξαναπαιχτεί στην Ελλάδα. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι πρόκειται για μία φιλοσοφική φάρσα όπως το χαρακτηρίζουν κι οι ίδιοι οι συγγραφείς Έχει ανέβει στην Μόσχα, στο Λονδίνο και σε άλλες χώρες. Έχει γίνει και ταίνια. Είναι ένα έργο που μιλάει από το κέντρο της σημερινής γενιάς. Με συγκίνησε – κυριολέκτικά- από την πρώτη φορά που το διάβασα. Τώρα έχω βουτήξει για τα κάλα στον κόσμο του.

Σε ποιές άλλες δουλειές είσαι αυτήν την χρονιά;

Είμαι και στα δύο παιδικά της Συντεχνίας του Γέλιου στο Σύγχρονο Θέατρο, στον Μορμόλη και στο Πιο δυνατός κι απ’τον Σούπερμαν. Ακόμη ετοιμάζουμε μία ταινία μικρού μήκους με τον σκηνοθέτη και συμπατριώτη μου Χιώτη, Νίκο Αυγουστίδη.

Τι σκέφετεσαι για το 2020;

Κάθε εποχή και κάθε τόπος με τα προβλήματα και τις αγωνίες του. Έχουμε δρόμους να βρούμε και δρόμους να διανύσουμε. Ας συναντηθούμε. Να συναντηθούμε. Να βρούμε την κοινή μας αλήθεια. Να επανοικειοποιηθούμε τον κόσμο μέσα μας και τον κόσμο γύρω μας. Τον κόσμο που μπορούμε να αγγίξουμε. Εδώ και τώρα.

Πληροφορίες για την παράσταση Tanz “Οι περιπέτειες μιας νεότητας” στο Red Jasper Cabaret Theatre ΕΔΩ 

Πληροφορίες για την παράσταση Παίζοντας το θύμα στο Εθνικό Θέατρο, που θα παίξει ο Μικές Γλύκας ΕΔΩ

Πληροφορίες για την παδική παράσταση Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ στο Σύγχρονο θέατρο, που παίζει ο Μικές Γλύκας ΕΔΩ

Πληροφορίες για την παιδική παράσταση Πιο δυνατός και από τον Σούπερμαν στο Σύγχρονο Θέατρο, που παίζει ο Μικές Γλύκας ΕΔΩ