O Γρηγόρης Πολύζος μιλάει για την “Αγάπη” του.

Τι είναι αυτό που σε ωθεί στο να εκφράζεσαι μέσα από το μουσική και τη σύνθεση;

Όταν το συναίσθημα ξεχειλίζει, όταν δεν μπορώ να βρω τα λόγια να εκφράσω την χαρά μου, την κραυγή να ουρλιάξω είτε από απόγνωση είτε από θυμό, το δάκρυ να κλάψω από δυστυχία ή ευτυχία, η μουσική είναι πάντα εκεί για μένα σχεδόν μονόδρομος.

Μίλησέ μας για το νέο σου τραγούδι “Αγάπη”, που το τραγουδάει η Μαρία Κρασοπούλου.

Το τραγούδι αυτό είναι επανεκτέλεση. Η πρώτη εκτέλεση είχε κυκλοφορήσει στον πρώτο μου προσωπικό δίσκο (Σε τόπους που δεν ξέρω, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2012) πάλι με την Μαρία. Το επανεκτελέσαμε καθότι είναι από τα αγαπημένα μας τραγούδια και το πρώτο που δοκιμάσαμε πότε με την Μαρία, άρα έχει ιδιαίτερο συγκινησιακό φορτίο για εμάς, γιορτάζοντας έτσι τα 10+1 χρόνια στην δισκογραφία.

Θεωρείς ότι ένας μουσικός πρέπει να μένει προσκολλημένος σε ένα μόνο είδος ή να τολμάει να πειραματίζεται;

Η φύση του μουσικού και του καλλιτέχνη γενικότερα είναι να πειραματίζεται. Αλλιώς δεν μιλάμε για τέχνη αλλά για τεχνική.

Πιστεύεις ότι ο τομέας της μουσικής στη χώρα μας πηγαίνει καλά ή όχι;

Από καλλιτεχνική άποψη πολύ καλά. Από άποψη πλουραλισμού στα μέσα (ραδιόφωνα), ποιότητας παραγωγών και μουσικής βιομηχανίας καθόλου. Επικρατεί μια μιζέρια, μια ματαιότητα. Το μόνο που σώζει κάπως την κατάσταση είναι ορισμένοι καλλιτέχνες οι οποίοι με όρεξη και μεράκι δρουν εκτός κυκλώματος και κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα και κάποια μικρά ραδιόφωνα που βοηθάνε όπως μπορούν. Τα συστημικά ραδιόφωνα και οι συστημικές εταιρείες τρεις λαλούν και δύο χορεύουν.

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη “Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη ”;

Είναι ένας στίχος που απευθύνεται στο άτομο και στην κοινωνία ταυτόχρονα. Είναι ο αιώνιος προβληματισμός του πολιτικά σκεπτόμενου ανθρώπου και η αγωνία του καλλιτέχνη να επικοινωνήσει το έργο του. “Κόντρα” σημαίνει διαφοροποίηση, όχι όμως αποκοπή. Είναι μια επαναστατική αλληλεπίδραση ή οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γεννιέται κάτι καινούριο.

Επίσης σκέφτομαι πόσο σπουδαίους ποιητές έχει βγάλει αυτή η χώρα. Και πόσο λίγο τους εκτιμάμε και τους τιμούμε. Και δεν εννοώ κάθε επέτειο γέννησης ή θανάτου να διαβάζουμε ένα ποίημα τους ή να τους μελετάμε υποχρεωτικά στο σχολείο μην μας μαλώσει η δασκάλα. Εννοώ να έχουμε ουσιαστική σχέση μαζί τους γιατί θα μας έκανε την ζωή ομορφότερη και άρα καλύτερη.

Πληροφορίες για το νέο τραγούδι: