Για δύο σαιζόν παρουσιάστηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου το έργο “Το όνομά μου είναι Rachel Corrie” σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου που βασίζεται σε κείμενα της Αμερικανίδας ακτιβίστριας, τα οποία επιμελήθηκαν ο Alan Rickman και η Katharine Viner.
Για τον ομώνυμο ρόλο, μάλιστα, η Δήμητρα Σύρου ήταν υποψήφια το 2011 για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη.
Μπορείτε να δείτε την παράσταση ΕΔΩ:
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ:
Ποιος μπορεί να μιλήσει για την αλήθεια της άλλης πλευράς χωρίς να το πληρώσει ακριβά; Μια νεαρή Αμερικανίδα Εβραία αποφασίζει να πάει στην Παλαιστίνη για να δει από κοντά την αλήθεια και να την κρίνει. Αυτά που αφηγείται δείχνουν μια τόσο φριχτή πραγματικότητα, την οποία αν κανείς βιώσει, το βλέμμα του δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Μπορείς όμως να επιβιώσεις με ένα τέτοιο βλέμμα; Ύστερα από «στάσεις» σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο η ιστορία της Αμερικανίδας ακτιβίστριας Rachel Corrie μεταφέρθηκε στο ΔΩΜΑ του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Μία ιστορία που συγκλόνισε και προβλημάτισε την παγκόσμια κοινότητα αποτυπώνοντας τη βία της σύγχρονης εποχής. Μία παράσταση που προκάλεσε δημόσια αντιπαράθεση και απαγορεύτηκε στη Νέα Υόρκη. Ένα θέατρο ντοκουμέντο που «μιλάει» την αλήθεια. Πόσο κοστίζει άραγε κάτι τέτοιο; Για τη Rachel κόστισε μία ζωή…
Υπάρχουν έργα που γίνονται για το θέατρο. Υπάρχουν, όμως και έργα που γίνονται στο θέατρο, για να μας κινητοποιήσουν να πάρουμε θέση σε ζητήματα που έχουμε συνηθίσει να προσπερνάμε, γιατί «έτσι ορίζουν οι καιροί». Το έργο «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie» ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Πρέπει, απλώς, να παίζεται, για να μαθαίνει ο κόσμος τι συμβαίνει και δε γίνεται γνωστό. Αφορά στην πραγματική ιστορία μιας γειτονικής μας χώρας που εδώ και 60 χρόνια βρίσκεται σε απόγνωση εξαιτίας της διεθνούς συγκυρίας. Είναι η πραγματική ιστορία μιας κοπέλας που βρήκε το θάρρος να περάσει στην απέναντι όχθη και να δει την αλήθεια της άλλης πλευράς με τα δικά της μάτια…Και τελικά δολοφονήθηκε…Ήταν ηρωίδα; Ήταν τρελή;
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theater του Λονδίνου το 2005, σε σκηνοθεσία του Alan Rickman, όπου και σημείωσε τεράστια επιτυχία, αποσπώντας το βραβείο «London Theatergoers Choice Award» για την «Καλύτερη Θεατρική Παράσταση», «Καλύτερη Σκηνοθεσία» και «Καλύτερη Σόλο Ερμηνεία». Παίχτηκε έκτοτε σε πολλά θέατρα της Αγγλίας και της Αμερικής, καθώς και σε πολλές άλλες χώρες παγκοσμίως, όπως την Αυστραλία, το Μεξικό ακόμα και το Ισραήλ.
Το έργο τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις ανά τον κόσμο, ενώ αξιοσημείωτη παραμένει η ακύρωση – για το φόβο πολιτικών αντιποίνων – παραστάσεων προγραμματισμένων στη Νέα Υόρκη, στο Μαϊάμι και στο Τορόντο.
Συντελεστές
Μετάφραση: Νάνση Τρικαλίτη
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Σκηνικά – Κοστούμια: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική επιμέλεια: Μάνια Παπαδημητρίου
Επιμέλεια κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δήμητρα Σύρου, Μάρω Αγρίτη
Πού και πότε παίχθηκε
Θέατρο του Νέου Κόσμου – Δώμα
από 25.1.2010 μέχρι 27.4.2010
Θέατρο του Νέου Κόσμου – Κάτω Χώρος
από 1.10.2010 μέχρι 31.10.2010 & από 21.11.2010 μέχρι 17.4.2011
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.