Μιλήστε μας για το project σας, την δράση-έκθεση “Schrödinger’s Revolution”.
Η εν λόγω δράση σχεδιάστηκε με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2021. Φέτος, η συγκεκριμένη διοργάνωση αναμενόμενα ανακοίνωσε την επιθυμία να εντάξει στο πλαίσιο των εορτασμών έναν ευρύτερο προβληματισμό για την μεταλλασσόμενη φύση των μουσειακών θεσμών σε μια εποχή που ο κόσμος βλέπει κυρίως τέχνη μέσα από τις οθόνες του – συνθήκη που προφανώς γιγαντώθηκε μέσα στην πραγματικότητα της πανδημίας.
Παράλληλα, μου είχε σφηνωθεί στο μυαλό μια σκέψη για τα εγκαίνια της ανακαινισμένης εθνικής πινακοθήκης που εντάχθηκαν στους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου: Μέσα στον χώρο του μουσείου είχε στηθεί μια έκθεση που ο μόνος τρόπος να την δει κάποιος θα ήταν σαν φόντο των πλάνων του πολιτικού ρεπορτάζ από τη στιγμή που ο κόσμος στον οποίο η έκθεση αυτή απευθύνεται, ήταν για υγειονομικούς λόγους κλεισμένος στα σπίτια του.
Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον ότι για μια στιγμή, το μουσείο έγινε στούντιο και όσοι έβλεπαν τα έργα από κοντά ήταν ηθοποιοί σε μια παράξενη προσομοίωση παρουσίασης μιας έκθεσης που ταυτόχρονα υπήρχε και δεν υπήρχε, ήταν θεατή αλλά και αθέατη.
Αυτές τις σκέψεις τις μοιράστηκα με 7 εικαστικούς που εκτιμώ ιδιαίτερα και δουλεύουν συχνά με ψηφιακά μέσα. Έτσι γεννήθηκε το πρότζεκτ.
Πιστεύετε ότι η Τέχνη μαζί με την Ιστορία μπορούν να βοηθήσουν σε δύσκολες εποχές κρίσεων, όπως η σημερινή και πως;
Με βρίσκει σκεπτικό η συχνή τάση να αντιμετωπίζουμε τις τέχνες ως μια εγγενώς ευγενή διαδικασία. Τόσο η Τέχνη όσο και η Ιστορία είναι μεταξύ άλλων μέθοδοι διαμόρφωσης αφηγημάτων που καθορίζουν το συλλογικό φαντασιακό. Το κατά πόσο βοηθούν ή επιβαρύνουν την κάθε συνθήκη κρίνεται κατά περίπτωση και εκ του αποτελέσματος.
Θεωρείτε ότι οι κυβερνήσεις σε περιόδους κρίσης χρησιμοποιούν τον φόβο και επενδύουν σε αυτόν;
Συχνά είναι όντως ο φόβος που διαμορφώνει τις συνθήκες κρίσης ενώ και ο ίδιος ο όρος “κρίση”, όταν αναπαράγεται, εκκολάπτει τον φόβο με τη σειρά του, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για έναν επινοημένο εχθρό ή τον δαιμονοποιημένο “Άλλο”. Προφανώς όλο αυτό μπορεί να αποτελέσει πολιτική ευκαιρία και το έχουμε δει ιστορικά να συμβαίνει, ιδιαίτερα σε αντιδραστικά πλαίσια. Αν με ρωτάτε για την παρούσα συνθήκη πάντως, δεν νομίζω ότι η πανδημία χρωματίστηκε αδόκιμα ως επικίνδυνη.
Η διαδικτυακή δράση Schrödinger’s Revolution αποτελεί μέρος του προγράμματος #RevoltingBodies που έχετε επιμεληθεί για τον ATOPOS cvc. Πώς σχετίζεται το σώμα με την Επανάσταση; Τί άλλες εκδηλώσεις και δράσεις θα ακολουθήσουν;
Oι επαναστάσεις τείνουν να αντιμετωπίζονται στη συλλογική μας συνείδηση σαν αρχετυπικές μάχες ανάμεσα στο καλό και το κακό. Είναι τέτοια η γοητεία του όρου μάλιστα που βλέπουμε να χρησιμοποιείται και από αντιδραστικά, συντηρητικά καθεστώτα – με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της χώρας μας την περίπτωση της Απριλιανής δικτατορίας.
Όταν όμως δούμε τον τρόπο που το επαναστατικό φαντασιακό επιβάλλεται στα ανθρώπινα σώματα μπορούμε να διαρρήξουμε αυτό τον μονολιθικό χαρακτήρα. Έτσι, το όλο εγχείρημα διαπραγματεύεται την επανάσταση μέσα από τις έμφυλες και φυλετικές ταυτότητες των εξεγερμένων, τις στιγμές βίας από και προς τα σώματά τους καθώς και τον τρόπο που μετεπαναστατικά, η όλη γενεαλογία της δράσης επιβάλλεται πάνω στις επόμενες γενιές που επιτελούν με διάφορους τρόπους την επαναστατική μυθολογία.
Στο πλαίσιο του #RevoltingBodies θα έχουμε μια σειρά από δράσεις και εκθέσεις, με έργα δικά μου αλλά και πολλών προσκεκλημένων καλλιτεχνών. Σε αυτή τη φάση δουλεύουμε με φοιτητές και φοιτήτριες της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών σε ένα εργαστήριο που διαπραγματεύεται την έννοια της επινοημένης παράδοσης. Τα αποτελέσματα του εργαστηρίου θα παρουσιαστούν σε ψηφιακή μορφή μέσα από το διαδικτυακό Επαναστατικό Αρχηγείο Λόγου και Εικόνας στον ιστότοπο revoltingbodies.gr.
Τον Ιούνιο, σε συνεργασία με την διοργάνωση του Athens Pride Week θα παρουσιάσουμε την δουλειά του Ρουμάνου εικαστικού Liviu Bulea ενώ τους επόμενους μήνες – εφόσον οι συνθήκες της πανδημίας το επιτρέπουν- θα ανοίξει για το κοινό και το Επαναστατικό μας Αρχηγείο στον χώρο του ATOPOS cvc στην οδό Σαλαμίνος 72 στο Μεταξουργείο.
Πληροφορίες για το project του Αλέξη Φιδετζή ΕΔΩ
*καθ’ όλη διάρκεια του προγράμματος, ο φυσικός χώρος του ATOPOS στην οδό Σαλαμίνος 72 στο
Μεταξουργείο θα λειτουργεί σύμφωνα με τα μέτρα που θα ανακοινώνονται για την αντιμετώπιση του COVID-19.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.