Στάθης Παπαγεωργίου: Το κράτος πρέπει να λάβει όλα τα μέτρα για να στηρίξει τους πολίτες του, ως γνωστόν η υπομονή δεν…τρώγεται!

Με τι μουσικά ακούσματα μεγάλωσες;

Μεγάλωσα με πολλά και διαφορετικά ακούσματα το οποίο νομίζω πως με βοήθησε να έχω μια πιο σφαιρική άποψη για τη μουσική, και έτσι να μην επικεντρωθώ σε ένα είδος και να το «θεοποιήσω».

Για παράδειγμα, χαρακτηριστικά θυμάμαι, πως με τη μητέρα μου συνηθίζαμε να ακούμε μαζί Ιταλούς συνθέτες, κλασικά κομμάτια, πολύ Μάριο Φραγκούλη και ό,τι αυτός τραγουδούσε, αλλά και το «έντεχνο» εκείνων των χρόνων, (Κατσιμιχαίους, Πυξ Λαξ, Γιάννη Κότσιρα και άλλους αγαπημένους).

Σε βόλτες στο σπίτι των παππούδων μεγάλωνα κατά βάση με παραδοσιακά ποντιακά ακούσματα αλλά και…πολύ Στέλιο Καζαντζίδη, αφού ζούσαν για χρόνια στην Αμερική και η ξενιτιά τους γνώρισε τον Καζαντζίδη.

Μετά από όλο αυτό το μουσικό ταξίδι, όταν ξεκίνησα να φοιτώ στο ωδείο και αργότερα στο Μουσικό Σχολείο, την καρδιά μου κέρδισε αναπόφευκτα ο Μάνος Χατζηδάκις τον οποίο και μελετούσα ακούγοντας τον και παίζοντας κομμάτια του στην κιθάρα.

Πως λειτουργείς εντός σπιτιού όντας κλεισμένος πάνω από μήνα πια; 

Το χαίρομαι πολύ. Φαντάζομαι, πως πολλοί από εμάς λόγων των έντονων ρυθμών της καθημερινότητας δεν είχαν το χρόνο να περνούν πολλή ώρα στο σπίτι. Σε κανονικές συνθήκες επιστρέφω στο σπίτι το βράδυ και περνάω σε αυτό ξύπνιος κοντά στις 2 ώρες.

Επομένως, τώρα βρήκα την ευκαιρία να γνωρίσω τις χαρές του σπιτιού! Διάβασμα που μου είχε λείψει, μουσική μελέτη, οργάνωση και ψάξιμο ωραίων ταινιών και σειρών.

Αυτό που κατάλαβα μέσα στο σπίτι, είναι ότι η καραντίνα είναι καταπληκτική ευκαιρία να πούμε δυο λόγια με τον εαυτό μας (όχι πολλές κουβέντες βέβαια και μας στείλουν τρελοκομείο!) έτσι ώστε να δούμε σε τι κατάσταση βρισκόμαστε, και τι ζητάμε. Δε θα πρέπει να μας φοβίζει η καραντίνα και η απομόνωση. Αν είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας, χωρίς σκουριασμένο πνεύμα και συνείδηση, σε ό,τι κατάσταση και να βρισκόμαστε, θα ανακαλύπτουμε τρόπους να περνάμε όμορφα!

 https://www.youtube.com/watch?v=3Rz6x2EBuSU 

Τι μουσική ακούς, όταν είσαι εκτός δουλειάς;

Πολλά και διάφορα. Προσπαθώ, να ακούω και να μαθαίνω τις νέες κυκλοφορίες από παλαιότερους αλλά και νέους καλλιτέχνες ανεξαρτήτως είδους. Νομίζω, πως από αυτό καταλαβαίνεις πολλά ως προς τις μουσικές τάσεις, τι εκφράζει τον ακροατή του σήμερα, τι ζητάει και κατά πόσο έχει ταυτότητα ο καλλιτέχνης που κυκλοφορεί τη μουσική του.

Γενικότερα, από ξένη μουσική θα ακούσω πολύ jazz και blues, αλλά και αγαπημένα μου συγκροτήματα, όπως οι Muse, και από ελληνική Σταύρο Ξαρχάκο που είναι ο αγαπημένος μου συνθέτης, Μάνο Χατζηδάκι, Μίμη Πλέσσα, Άκη Πάνου, Σταμάτη Κραουνάκη κ.α.

Πώς μπορεί ένας μουσικός να προωθήσει τη μουσική του σήμερα;

Θα σε πάω ένα βήμα πίσω, λέγοντας πως θα βοηθήσει πολύ την προώθηση της μουσικής, αν η τελευταία έχει κάτι να πει, αν ταυτιστεί ή συγκινηθεί ο ακροατής της και γενικά αν εκφραστεί μέσα από αυτήν. Για εμένα αυτή θα ήταν η καλύτερη βάση για τη λεγόμενη «προώθηση», με άλλα λόγια η ποιότητα της δουλειάς σου.

Κατά τα λοιπά, υπάρχουν τα ψηφιακά μέσα που μπορούν να γίνουν πολύ καλά εργαλεία δουλειάς με έξυπνη χρήση (youtube, προωθήσεις μέσω facebook και instagram) αλλά το βασικότερο…συνεχής δουλειά και αναζήτηση μουσικής έκφρασης, ταυτότητας και ειλικρίνειας.

Μίλησέ μας για την τελευταία σου δουλειά.

Η τελευταία μου δουλειά ακούει στο όνομα «Δέκα Βήματα». Σε αισθησιακούς ρυθμούς tango, το οποίο αναζητά το «άλλο» πρόσωπο και τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα από αυτό τα οποία δεν περιορίζονται μόνο στην αγάπη και τον έρωτα, αλλά και στη συναισθηματική ασφάλεια, την ηρεμία και ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας μας.

Το τραγούδι είναι σε μουσική και στίχους της Μαρίας Καμπούρη, ενός εξαιρετικού ανθρώπου και συνθέτη, που νομίζω πως δίνει και έχει πολλά να δώσει στη στιχουργική και στη μελοποίηση των τραγουδιών.

Το τραγούδι ενορχηστρώθηκε ευρηματικά από τους Ammos, τον Γιώργο Μπουσούνη και το Γιώργο Γκίνη με τη συμμετοχή πολλών καλών μουσικών.

Το τραγούδι κυκλοφορεί από την Panik Oxygen όπως και τα δυο προηγούμενα μου τραγούδια (τη «Σχεδία» σε μουσική Βασίλη Πανταζόπουλου και στίχους Γιάννη Φίλια και «Ένας Άνεμος» σε μουσική και στίχους του Βασίλη Πανταζόπουλου).

Η Ελλάδα και η Γη μπήκαμε σε μια περίοδο δοκιμασίας με τον ιό. Τι πιστεύεις ότι θα φέρει στο τέλος όλη αυτή η κατάσταση για τους ανθρώπους και την ζωή μας; 

Οι σωστές συλλογικές αποφάσεις που πρέπει να προνοήσει να λάβει κάθε κράτος και οι σωστές ατομικές αποφάσεις και η στάση που εμείς θα κρατήσουμε. Όπως κάναμε μέχρι τώρα υπομονή, έτσι και το επόμενο διάστημα με υπομονή, κατανόηση και ενδιαφέρον για την υγεία των προσώπων που αγαπάμε, των γύρω μας αλλά και τη δική μας, να παίρνουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ατομικής υγιεινής και προστασίας για να περιοριστεί, μέχρι να εξαφανιστεί όλο αυτό.

Βέβαια, το κάθε κράτος πρέπει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να στηρίξει τους πολίτες του ψυχολογικά και οικονομικά σε αυτή τη δοκιμασία, γιατί ως γνωστόν η υπομονή δεν…τρώγεται!

Υγεία σε όλους, καλή και γρήγορη επιστροφή στην ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία!

Καλή μουσική αντάμωση!

https://www.artandpress.gr/portal/synentefkseis/mousikoi-tragoudistes/neo-tragoudi-stathis-papageorgiou-deka-vimata