Θάνος Πισανίδης: “Οι Έλληνες έχουμε την ικανότητα & την ευφυΐα να πάμε την κοινωνία μας μπροστά. Αλλά δεν το κάνουμε!”

Ηθοποιός ή χορευτής;

 Ηθοποιός, γιατί με γοητεύει η τέχνη της υποκριτικής περισσότερο και γιατί έχει μεγαλύτερη δυνατότητα έκφρασης. Άσε που έχει μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Γερνάω, μαμά!

Μίλησέ μας για τη συνεργασία σου με τον Μάρκο Σεφερλή.

Στον Μάρκο έχω απίστευτα μεγάλη εκτίμηση, τώρα που τον γνώρισα. Κατάφερε να ανέβει πάρα πολύ ψηλά στα μάτια μου, όχι τόσο για αυτό που κάνει καλλιτεχνικά (γιατί  αυτό δεν είναι η δουλειά μας, ως καλλιτέχνες, να το κρίνουμε. Για αυτή τη δουλειά υπάρχει το κοινό), αλλά κυρίως για αυτό που είναι ως άνθρωπος και εργοδότης.

Μίλησε μας για τον ρόλο σου στην παράστασή του.

Στο “Ζητείται Σεφ της Κωμωδίας” υπήρξα με την ιδιότητα του χορευτή. Επομένως ο ρόλος μου περιοριζόταν σε ένα, κατά κύριο λόγο, βουβό πρόσωπο που έπρεπε να έχει τις απαραίτητες, ανά σκηνή κάθε φορά, αντιδράσεις. Βέβαια, λόγω της δεύτερής μου ιδιότητας, του ηθοποιιού, μου ήταν αδύνατον να μην χτίσω σε κάθε νούμερο ένα χαρακτήρα, μια συνθήκη που θα με βοηθούσε να εκφράσω την αλήθεια μου, για ό,τι συνέβαινε επί σκηνής, υπακούοντας πάντα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Μάρκου και τις χορογραφικές της Κατερίνας Κασμερίδου.

Θα είσαι το χειμώνα στη “¨Νυχτερίδα” του Αλέξανδρου Ευκλείδη, Διευθυντή της Εναλλακτικής σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. η οποία μεταφέρεται στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης.  Μίλησέ μας για αυτό.

Τώρα θα μάθω τα πράγματα, δεν έχω γνωρίσει ακόμη τους συντελεστές και δεν έχουμε ξεκινήσει πρόβες. Παρόλ΄ αυτά η πρώτη μου επαφή με τον σκηνοθέτη ήταν θετικότατη. Είδα εναν ανθρωπο με τρομερή όρεξη για δουλειά, δημιουργία και συνεργασία. Έναν άνθρωπο που σε κοιτάζει στα μάτια, όταν σου μιλάει και βλέπεις τη σπίθα του επαναστάτη, το σεβασμό και την ευγένεια του καλλιτέχνη.

Δεν ξέρω αν μου επιτρέπεται να πω πολλά, αλλά τουλάχιστον θα σας αποκαλύψω ότι θα έχω δυο ρόλους. Ανήκω στο καστ των βοηθητικών ηθοποιών, γι’αυτό μας δώθηκαν συμπληρωματικοί μικροί ρόλοι τους οποίους σκοπεύω να προσεγγίσω πάντα με τον δικό μου τρόπο, εστω και διακριτικά.

 Τι θα ήθελες στο μέλλον επαγγελματικά και καλλιτεχνικά;

Θα ήθελα πάρα πολύ να επενδύσω και να δουλέψω παραπάνω στο  υποκριτικό κομμάτι. Η πρόζα με γοητεύει περισσότερο από κάθε άλλο τρόπο έκφρασης. Γι’αυτό έχω ξαναρχίσει να γράφω στον ελεύθερο μου χρόνο. Φυσικά με ενδιαφέρει πάρα πολύ και ο κινηματογράφος, γι’αυτό και τα γραπτά μου σιγά σιγά προσανατολίζονται προς τα εκεί. Βέβαια η ζωή θα μου δείξει που πρέπει να πάω, οπότε εγώ απλά ακολουθώ.

Τι πιστεύεις για την Ελλάδα του 2019;

Ωχ !!! Πιστεύω ότι έχουμε την ικανότητα και την ευφυΐα να κάνουμε πάρα πολλά σε όλους τους τομείς, να πάμε την κοινωνία μας πολλά επίπεδα μπροστά. Αλλά δεν το κάνουμε.

Δεν έχουμε ανοιχτεί, δεν έχουμε δώσει στον εαυτό μας την ευκαιρία να δει πιο καθαρά κάποια πράγματα και να αποδεχτεί κάποιες καταστάσεις.

Οι αρνήσεις και οι φόβοι μας δίνουν χώρο σε άτομα με παγιωμένες αντιλήψεις να εξαναγκάζουν, να τρομοκρατούν, να χειραγωγούν, να μας ελέγχουν. Και είναι λίγοι, τόσο λίγοι αυτοί που δεν καταλαβαίνω γιατί τους δίνουμε το βάθρο να το κάνουν. Και το λέω για τα πιο απλά, τα καθημερινά. Από το σχολείο, που πολλά παιδιά ανέχονται τον συμμαθητή που νιώθει “δυνατός” και “δημοφιλής” και “επιβάλλεται” με τον τρόπο του. Μέχρι το σκηνοθέτη ή τον παραγωγό, που επειδή είχες δίκιο, το εξέφρασες και “τόλμησες να μιλήσεις” σε βάζει στη “μαύρη λίστα” για το υπόλοιπο της καριέρας σου και σε αφήνει εκτός θεάτρου. Κρίμα τόση υπεραξία χωρίς λόγο.