Η Δανάη Τωράκη & ο Ντίνος Γκελαμέρης μας μιλούν για τον ¨Εραστή” του Χάρολντ Πίντερ

Πως νοιώσατε όταν σας πρότεινε ο σκηνοθέτης Γιάννης Μπουραζάνας  να παίξετε στον «Εραστή» του Χάρολντ Πίντερ;

Δανάη Τωράκη:Φυσικά και χάρηκα πολύ με την πρόταση αυτή! Είναι ένα έργο που με γοήτευσε από την πρώτη κιόλας ανάγνωση. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που ασχολήθηκα με ένα έργο του Πίντερ που αγάπησα και που δούλεψα με τον Γιάννη που με έκανε να το αγαπήσω ακόμα περισσότερο.

Ντίνος Γκελαμέρης: Αρκετά περίεργα… Οποιοδήποτε έργο του Πίντερ θα μου δημιουργούσε ένα δισταγμό στην αρχή! Όμως η εμπιστοσύνη που είχαμε προς το Γιάννη δεν μας άφησε και πολλά περιθώρια. Θέλαμε πολύ να πραγματοποιηθεί αυτό το έργο και είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι.

Σκιαγραφείστε μας τους ήρωες του έργου.

Δανάη Τωράκη : Το έργο απαρτίζεται από δύο ήρωες, ένα φαινομενικά κανονικό ζευγάρι. Τον Ρίτσαρντ και την Σάρα. Ο Ρίτσαρντ είναι οικονομικός σύμβουλος και η Σάρα είναι η τέλεια σύζυγος που φροντίζει όλα να είναι στην εντέλεια. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια του γάμου τους έχουν εφεύρει ένα ερωτικό παιχνίδι, ένα παιχνίδι ρόλων για να κρατάνε ενεργή την σεξουαλική τους ζωή και όχι μόνο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν απόλυτη αγάπη αλλά και απόλυτη ανάγκη ο ένας τον άλλον

Ντίνος Γκελαμέρης: Ο Ρίτσαρντ και η Σάρα είναι ένα τυπικό ζευγάρι. Ζουν στην Αγγλία άλλα θα μπορούσαν να ζουν σε οποιαδήποτε χώρα του δυτικού πολιτισμού. Ο Ρίτσαρντ εργάζεται, η Σάρα όχι. Επινοούν ένα ερωτικό παιχνίδι για να ξεπεράσουν την καθημερινότητα, την πλήξη, την ρουτίνα. Επινοούν όμως αυτό το ερωτικό παραμύθι για να μπορέσουν, έστω και λίγο, να εμφανίσουν ένα μικρό κομμάτι της ύπαρξης τους. Φτιάχνουν, δηλαδή, ένα ψέμα για να μπορέσουν να είναι αληθινοί.

Βλέπουμε ένα ζευγάρι το οποίο προσπαθεί να ανανεώσει τη σχέση τους. Τι τους οδηγεί να πλάσουν 2 παράλληλους ρόλους ως εραστές;

Δανάη Τωρακη: πιστεύω ότι είναι η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας το βασικό πρόβλημα των ηρώων μας. Άλλωστε όλοι, λίγο ή πολύ , προσαρμοζόμαστε ανάλογα με τις περιστάσεις ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα με τους ανθρώπους γύρω μας.. Έτσι ο Ρίτσαρντ και η Σάρα πλάθουν δυο ρόλους εραστών   και κρυμμένοι πίσω από αυτούς,λένε και κάνουν πράγματα που οι ίδιοι δειλιάζουν να εκφράσουν. Ίσως όμως να καταλήγουν παγιδεύονται πίσω από αυτούς.

Ντίνος Γκελαμέρης: Σε όλη την διάρκεια της ζωής μας πλάθουμε ρόλους. Άλλος ρόλος στην δουλειά μας, άλλος στους φίλους μας, άλλος στο σύντροφο μας και πάει λέγοντας… Πιο συγκεκριμένα όμως, Ο Ρίτσαρντ αγαπάει την Σάρα και η Σάρα λατρεύει τον Ρίτσαρντ. Ακόμη και όταν ο Ρίτσαρντ επαναστατεί και αρνείται να συνεχίσει να παίζει αυτό το παιχνίδι, δεν τίθεται κανένα θέμα χωρισμού ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά. Δεν υπάρχει λοιπόν θέμα τρίτου ανθρώπου. Υπάρχει όμως θέμα στον τρόπο που θέλουν να ζήσουν…

Υπάρχει κάτι το οποίο να ξεχωρίζετε στο συγκεκριμένο έργο;

Δανάη Τωράκη: Νομίζω πως αυτό που θα ξεχώριζα  είναι ότι ύστερα από σχεδόν 60 χρόνια από την γραφή του παραμένει το ίδιο διαχρονικό, και λογικό αφού μιλάει για τις σχέσεις των ανθρώπων. Επίσης όμως με εντυπωσιάζει ότι όλο αυτό το παιχνίδι των συζύγων-εραστών αν και αρκετά κεκαλυμμένο από τον συγγραφέα ξεκινά απ’ την πρώτη ατάκα και λήγει κυριολεκτικά στην τελευταία. Αν και τώρα που το σκέφτομαι ίσως και   να μην τελειώνει ποτέ.

Ντίνος Γκελαμέρης: Η επικοινωνία ανάμεσα στον Ρίτσαρντ και τη Σάρα. Θεωρώ πως έχουν ένα δικό τους μοναδικό τρόπο επικοινωνίας. Αυτό είναι βέβαια κάτι που συμβαίνει στα περισσότερα έργα του Πίντερ.

Υπάρχουν σχέδια για το μέλλον;

Δανάη Τωράκη: Πάντα υπάρχουν σχέδια για το μέλλον. Όμως το βασικό μου πλάνο έως τώρα είναι μετά το τέλος της παράστασης να προσηλωθώ στις διπλωματικές εξετάσεις της δραματικής σχολής του πειραϊκού συνδέσμου οπού φοιτώ.

Ντίνος Γκελαμέρης: Φυσικά και υπάρχουν σχέδια. Προς το παρόν όμως για μένα υπάρχει «Ο εραστής» και το «Ένα φεγγάρι για τους καταραμένους». Τελειώνοντας αυτές τις δουλειές υπάρχει όλος ο χρόνος να κοιτάξουμε προς το καλοκαίρι.

Πώς αισθάνεστε για τη σημερινή Ελλάδα;

Δανάη Τωράκη: Είναι γεγονός ότι βιώνουμε μια δύσκολη εποχή που μας έχει επηρεάσει όλους. Δεν αναφέρομαι μόνο στην οικονομική κρίση, μα κυρίως στην κοινωνική κρίση  που ζούμε που ίσως είναι συνέπεια της οικονομικής. Αυτό είναι κάτι που με τρομάζει, γιατί πλέον οι άνθρωποι κρατούν τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους που δεν γεφυρώνονται εύκολα. Πάντως όσο και αν δύσκολα δείχνουν τα πράγματα δεν πρέπει να απογοητευόμαστε και να παύουμε να προσπαθούμε. Αισθάνομαι φόβο και αβεβαιότητα αλλά δεν θα ‘θελα με τίποτα να σταματήσω να ελπίζω!

Ντίνος Γκελαμέρης: Όπως αισθάνομαι για την σημερινή Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Τουρκία… Είναι η εποχή που κάνουμε πολλά τεχνολογικά βήματα προς τα μπρος αλλά πολλά βήματα πίσω σαν άνθρωποι. Δυστυχώς η εκπαίδευση μας είναι τέτοια που πλέον γνωρίζουμε καλύτερα να χειριζόμαστε ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή και ελάχιστα να μιλάμε στον διπλανό μας, να τον βοηθάμε και να μας βοηθάει. Είμαστε συνένοχοι σε μια κοινωνία που απαρτίζεται από φασίστες, ρατσιστές, βιαστές και δολοφόνους και το πιο επικίνδυνο είναι αρχίζουμε και συνηθίζουμε… 

Πληροφορίες για την παράσταση ¨Ο Εραστής” στο Θέατρο Βήμα Αγγέλων ΕΔΩ

Ο Ντίνος Γκελαμέρης εμφανίζεται και στην παράσταση “ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥΣ” στο Θέατρο Πορεία πληροφορίες  ΕΔΩ