Ο Χρήστος Δασκαλάκης, διαβάζει και μας παρουσιάζει ένα βιβλίο για «Εκεί όπου ζουν τα όνειρα», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα.
Πολλές όμορφες εμπειρίες τελικά ξεκινούν μία ηλιόλουστη μέρα, έστω κι’ αν είμαστε σχεδόν στη μέση του φθινοπώρου…
Τρίτη πρωί και βρίσκομαι ακόμα στο νησί μου, την Ύδρα, λίγες μόλις ημέρες πριν την επιστροφή στην Αθήνα . Έχω ήδη πάει στο ταχυδρομείο, έχω παραλάβει το «δέμα» μου και κατευθύνομαι προς το λιμάνι για μία γρήγορη συνάντηση με μια φίλη. Καθόμαστε στον Ίσαλο (το αγαπημένο μου café), πίνουμε έναν φρέσκο χυμό πορτοκάλι, λέμε τα νέα μας, μετά από λίγο με αποχαιρετά και μένω μόνος κοιτώντας το υπέροχο λιμάνι. Στη διπλανή θέση, σιωπηλό, παραμένει το «δέμα», που ξέρω μεν από πού προέρχεται, αλλά αγνοώ το περιεχόμενο. Το παίρνω στα χέρια μου, ανοίξω τον κίτρινο φάκελο και μένω να κοιτάζω μαγεμένος τις υπέροχες εικόνες, που τόσο ταίριαζαν με τη φθινοπωρινή μου διάθεση. «Εκεί όπου ζουν τα όνειρα» έγραφε με κόκκινα γράμματα στο εξώφυλλο και βουλιάζοντας στην καρέκλα μου, άρχισα να το διαβάζω…
Διάβαζα και ονειρευόμουν, διάβαζα και χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το κεφάλι μου. Μέχρι που το «ταξίδι» μου διέκοψε μελωδικά μια χαμογελαστή «Καλημέρα». «Καλημέρα» ανταποκρίθηκα και εγώ. «Πηγαίνω πάνω» συνέχιζε η μελωδική φωνή, «θέλεις να έρθεις;». «Πάνω…» σκέφτηκα, «εκεί που ζουν τα όνειρα; Θέλω!»
Ανεβήκαμε τη σύντομη γυριστή μαρμάρινη σκάλα και βρεθήκαμε πραγματικά «εκεί που ζουν τα όνειρα». Η μελωδική φωνή με ξεναγούσε στα τρία υπέροχα δωμάτια που θαρρείς και αιωρούνταν πάνω από το λιμάνι και εγώ προσπαθούσα να σκεφτώ πως μπορώ να συνδυάσω το παραμύθι που μόλις διάβασα με τον υπέροχο χώρο που τώρα με φιλοξενούσε. Έναν χώρο που πραγματικά σε έβαζε σε μια διάθεση ονειροπόλησης, εσωτερικής περισυλλογής, ομορφιάς και αισιοδοξίας. Μάζεψα το κουράγιο μου και είπα φωναχτά τη σκέψη μου. «Μπορώ να μείνω μισή ώρα εδώ; Θα ήθελα να διαβάσω μία φορά ακόμα το βιβλίο μου έχοντας αυτή τη θέα». Η μελωδική φωνή μου χαμογέλασε και απάντησε «Φυσικά! Θα επιστρέψω σε μισή ώρα».
Και έμεινα μόνος μου εκεί. Σε ένα λευκό δωμάτιο, δίπλα σε μια θάλασσα, με ένα βιβλίο και με χιλιάδες σκέψεις να παλεύουν μέσα στο μυαλό μου. Βλέπεις, κάποιες φορές, χρειάζεται ένα απλό βιβλίο, ένα παραμύθι να έρθει στη ζωή σου για να σου θυμίσει όσα μπορεί ασυναίσθητα να άφησες πίσω σου. Καθισμένος με το βιβλίο στα χέρια, κάθε λέξη που διάβαζα ήταν και ένα χαμένο όνειρο. Κάθε σελίδα και μια χαμένη ευκαιρία για την πραγματοποίησή του. Κάθε εικόνα και μια δυνατή δόση αισιοδοξίας ότι τελικά ποτέ δεν είναι αργά…
Το «εκεί όπου ζουν τα όνειρα» , είναι ένα βιβλίο για εμάς τα μικρά ή μεγάλα παιδιά που κάπου χαθήκαμε και σε κάποιο σκοτεινό ντουλάπι κρύψαμε όλα εκείνα τα όνειρα που ζωγραφίζαμε στις παιδικές μας ζωγραφιές. Μέχρι που τα όνειρα, πληγωμένα, επαναστάτησαν και έφυγαν. Χάθηκαν μαζί με εκείνον τον παλιό, αισιόδοξο και χαρούμενο εαυτό μας. Έφυγαν γιατί δεν κάναμε καμία προσπάθεια να τα κρατήσουμε και ακόμα χειρότερα, γιατί πάψαμε να τα χρειαζόμαστε. Πάψαμε να ονειρευόμαστε. Μα ευτυχώς, ο Jonas Ribeiro και οι αγαπημένες μας Εκδόσεις Άγκυρα, έφεραν στη ζωή μας αυτό το βιβλίο και διακριτικά μας θύμισαν τη σημασία του να μην πάψουμε ποτέ να πιστεύουμε στα όνειρα μας, όσο δύσκολα και μακρινά κι΄αν μοιάζουν…
«Επέστρεψα» ακούστηκε η μελωδική φωνή στην πόρτα και με ξύπνησε γλυκά από την παραμυθένια ονειροπόλησή μου. «Με χρειάζεσαι κάτι;» συνέχισε ενώ πήρε στα χέρια της το βιβλίο προσπαθώντας να ανακαλύψει τι ήταν αυτό που με είχε συνεπάρει. «Σε χρειάζομαι, ναι! Θα ήθελα να με βγάλεις μερικές φωτογραφίες με το βιβλίο. Θέλω να τις κοιτάζω το χειμώνα και να με βοηθούν να ονειρεύομαι» της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε…
Βγήκα στο μικρό μπαλκόνι, κοίταξα τη θέα, κοίταξα το λιμάνι που σύντομα θα άφηνα πίσω και κράτησα με τρυφερότητα το βιβλίο. Όλα έμοιαζαν να βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Και εγώ εκεί, ανάμεσα τους, είχα ήδη ξεκινήσει να κάνω τα πρώτα όνειρα. Καθώς ο ήλιος χάιδευε για λίγο ακόμα το τοπίο και η μέρα σύντομα θα έδινε τη σειρά της στη νύχτα, σκέφτηκα πως όλα στη ζωή μου ξεκίνησαν από αυτό εδώ το μικρό νησί. Και χάρη στα όνειρα που δεν τα άφησα ποτέ να με εγκαταλείψουν, κατάφερα να χαρίσω στη ζωή μου μερικές αξέχαστες στιγμές ευτυχίας. Και για όσο θα υπάρχουν όνειρα και θα ονειρεύομαι, θα προσπαθήσω να φέρω λίγες ακόμα…
Το βιβλίο «Εκεί όπου ζουν τα όνειρα» κυκλοφορεί από τι εκδόσεις Άγκυρα (Σόλωνος 124, Αθήνα – Τηλέφωνο 21 0383 7667) Ευχαριστούμε το «Upper accommodation» για τη φιλοξενία (Λιμάνι Ύδρας,www.upperhydra.gr)
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.