Βιτόρια Κωτσάλου: “Μέσα από το παιχνίδι μετακινούμε τα όρια μας & βρίσκουμε τρόπους να υπάρχουμε ζωντανοί στο παρόν που βιώνουμε.”

Επιμέλεια συνέντευξης Φένια Αποστόλου 

Τι είναι για εσάς το ”Mount”; Μια χορευτική performance ή μια εικαστική εγκατάσταση;

Η δημιουργία του MOUNT αποτελείται από διαφορετικά μεταξύ τους στοιχεία τα οποία ενημερώνουν με διαφορετικό τρόπο και ταυτόχρονα σχετίζονται μεταξύ τους. Θα έλεγα πως το ενδιαφέρον είναι πάντα στις σχέσεις ανάμεσα στα πράγματα. Kατ’ επέκταση, το Mount είναι μία χορευτική εγκατάσταση που δημιουργεί μια εικαστική εγκατάσταση και αντίστροφα.

 Τι κοινό βρήκατε μεταξύ του χορού και της γλυπτικής, έτσι ώστε η σκηνική τους συνύπαρξη να ”γεννήσει” το ‘’Mount”;

Το MOUNT είναι μία εξέλιξη της ιδέας ότι το σώμα μας διαμορφώνεται από τις κινήσεις που βιώνει, σαν γλυπτό, και οι κινήσεις που κάνουμε διαμορφώνουν το περιβάλλον μας και τις σχέσεις που έχουμε. Η μελέτη αυτής της σχέσης μας εστιάζει στο να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να είμαστε παρόντες και να αντιλαμβανόμαστε και τις δύο αυτές λειτουργίες ταυτόχρονα, τη στιγμή που διαμορφώνονται. Αυτό για μένα έχει επεκτάσεις στο πως μπορούμε να αντιληφθούμε την ενδιάμεση περιοχή της δυαδικότητας (τον εαυτό και το σύνολο, το μέσα και το έξω, το πάνω και το κάτω κτλ). Επίσης, η σχέση μεταξύ γλυπτικής και χορού μας φέρνει σε επαφή με τις αντιστάσεις που υπάρχουν στο να αντιληφθούμε τα πράγματα σφαιρικά μέσα από το νου, και όταν λέω νου αναφέρομαι στο νου που διαπερνά και ενώνει τα πάντα, το νου που υπάρχει στο σώμα καθώς και στα υλικά, αλλά και στη σχέση ανάμεσα στο σώμα και τα υλικά. Και ο ρυθμός, φυσικά, είναι ένα στοιχείο που διαπερνά το χορό και τη γλυπτική. 

 Μιλήστε μας λίγο για την ετερόκλητη ομάδα σας. Ποιος ήταν ο στόχος αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας επιλογής;

Το να χτιστεί ένα μεγάλο βουνό από πηλό μέσα από το χορό είναι μία σύνθετη συνθήκη για την οποία χρειάστηκε να ενημερωθούμε σχετικά με διάφορες τεχνικές. Έτσι, επέλεξα μια ομάδα που αποτελείται από μία κεραμίστρια, έναν οικοδόμο, έναν εικαστικό, τέσσερις χορευτές από διαφορετικούς δρόμους, μία ηθοποιό, και ένα παιδί με σύνδρομο down. O καθένας από την ομάδα είναι ξεχωριστός στο είδος του και προσφέρει μια διαφορετική νοημοσύνη τόσο στη παράσταση όσο και στη διαδικασία προβών. Η ανταλλαγή και όσμωση αυτών των στοιχείων ήταν η δουλειά στην οποία εστιάσαμε κατά τη διάρκεια των προβών.  Σε ένα δεύτερο επίπεδο, δραματουργικά, η ετερόκλητη αυτή ομάδα λειτουργεί ώστε να καλύψει ένα εύρος αισθητικής και εμπειρίας που αποτυπώνεται στο σώμα και στον τρόπο που λειτουργεί ο καθένας και αφομοιώνεται μέσα στο σύνολο. Δημιουργείται, έτσι, ένας πιο σφαιρικός αντικατοπτρισμός του ανθρώπου, των σχέσεων και της ζωής. 

Το γλυπτό που σχηματίζεται από τους performers σας, δημιουργεί δράσεις με νοηματικές προεκτάσεις. Ποιος είναι ο ρόλος της αφήγησης στο ‘’Mount”;

Ο πηλός είναι ένα αρχαίο και πολύ δυνατό υλικό στην ιστορία του ανθρώπου. Σε πολλές μυθολογίες ανά τον κόσμο θεωρείται ότι ο άνθρωπος γεννήθηκε από τον πηλό. Το σώμα,  επίσης, όταν είναι ανοιχτό μπορεί να μεταδώσει μοτίβα και πληροφορίες που σχετίζονται με βιώματα όλων μας. Η δράση του χτισίματος μέσα από το χορό και το ρυθμό δίνει (ή ελπίζω να δίνει) τον καμβά για να παρατηρήσει ο θεατής τις χιλιάδες ιστορίες που υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Τα ερωτήματα πάνω σε τι πατάμε (πραγματικά και μεταφορικά), πού βρισκόμαστε τώρα και πού πηγαίνουμε λειτουργούν αντίστοιχα με την πρώτη μέρα που χτίζεται η βάση του βουνού, την δεύτερη που χτίζεται η μέση περιοχή και την τρίτη που χτίζεται η κορυφή. 

Μία ιστορία λέει πως οι θεοί σκότωσαν έναν από τους θεούς και από το αίμα του και τον πηλό δημιούργησαν τον άνθρωπο. Το MOUNT είναι σαν οι άνθρωποι τώρα να κάνουν το αντίθετο, να ενώνονται για να δημιουργήσουν ένα βουνό, ένα θεό. 

 Τι πιστεύετε για τον αυτοσχεδιασμό σαν χορογραφική μέθοδο;

Πρόκειται για μια επιλογή στο να εστιαστεί η προσοχή και η πρόθεση με διαφορετικό τρόπο. 

Είναι το παιχνίδι η κινητήριος δύναμη της performance σας;

Μέσα από το παιχνίδι μετακινούμε τα όρια μας και μαθαίνουμε, βρίσκουμε τρόπους να υπάρχουμε πιο ζωντανοί στο παρόν που βιώνουμε. Σαν παιδιά, το παιχνίδι είναι αυτό που μας επιτρέπει να ωριμάσουμε την αντίληψη του κόσμου στον οποίο ζούμε. Θεωρώ πως είναι αναγκαίο υλικό το παιχνίδι για όλη τη ζωή μας, καθώς και το να μην ξεχνάμε πως συνεχώς μαθαίνουμε. Είναι αυτό που μας φέρνει σε επαφή με τα πράγματα και μας βοηθάει να φύγουμε από τα μοτίβα της συνήθειας. Έτσι, λοιπόν, το παιχνίδι είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιήσαμε στο να βρούμε τον τρόπο να παραμένουν οι ερμηνευτές ενεργοί και ζωντανοί σε όλη τη διάρκεια των τριών ωρών που ταυτόχρονα κουβαλάνε 25κιλα τσουβάλια πηλού!

 Πληροφορίες για την performance ΕΔΩ