Please enable JS

Μαρία Λαλιώτη: «Τι να πάρω μαζί μου»

Κάθε της στίχος ένα ποίημα, κάθε τραγούδι μια μικρή κινηματογραφική ταινία, κάθε ερμηνευτής μια ολόκληρη ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου. Η Μαρία Λαλιώτη μας μιλάει αποκλειστικά για τη συνάντηση της με τον συνθέτη Τάσο Γκρούς, σε ένα μουσικό ταξίδι από εκείνα που μας είχαν λείψει και που, ειδικά σε μια τέτοια εποχή, μοιάζει πιο παρήγορο και ελπιδοφόρο από ποτέ. Συνοδοιπόροι μαζί τους οι ερμηνευτές Μανώλης Μητσιάς, Αργυρώ Καπαρού, Ελένη Νόνη, Ανδρέας Σμυρνάκης και η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, είναι σίγουρο ότι θα σας μεταφέρουν σε μια εποχή όπου ο στίχος είχε πολλά να πει και η μουσική πολλά να εκφράσει. Καλή ακρόαση!

Τι δύναμη μπορεί να είναι στα χέρια μιας γυναίκας ο λόγος;

Κάθε ήχος, λέξη ή πρόταση κρύβει μεγάλη δύναμη, αλλά κυρίως κρύβει συναίσθημα. Ο λόγος επηρεάζει πρώτα εμάς τους ίδιους και έπειτα τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν. Η δύναμη του εξαρτάται από την προσωπικότητα αυτού που τον αρθρώνει και όχι από το φύλο. Όποιος γράφει λειτουργεί την ώρα που εκφράζεται ως ενδιάμεσος. Πιστεύω στη δύναμη ενός λόγου ουσιαστικού, ειλικρινή και άμεσου.

Εσείς, για ποια πράγματα θέλετε να μιλήσετε μέσα από τους στίχους σας;

Μιλώ για την ελπίδα. Την ελπίδα που κρύβεται πίσω από ό,τι μας πονάει, μας πληγώνει, μας θυμώνει, για την ελπίδα του έρωτα και για όλα τα καλά που μπορούν να έρθουν.

Πόσο πολύτιμη είναι για εσάς η τέχνη της στιχουργικής; Σε τι σας βοήθησε και τι της οφείλετε;

Η τέχνη της στιχουργικής είναι από μονή της ένα ακατέργαστο διαμάντι που χρειάζεται εμπειρία στον χειρισμό, ανιδιοτελή αφοσίωση και δουλειά για να αποδώσει τη λάμψη του. Η συγγραφή με βοήθησε να εντοπίσω τις εσωτερικές μου ανάγκες, αλλά και όσα θέλουν να βγουν στο φως. Της οφείλω το χάρισμα να διατηρώ ζωντανή τη φαντασία μου.

Μπορεί η γραφή να γίνει σύντροφος, φίλος ή εξομολογητής; Πως βιώνετε τη μεταξύ σας σχέση;

Όταν γράφεις δεν περιμένεις τίποτα, απλά έρχεται μια στιγμή που είναι πέρα από εσένα και απαιτεί να της δώσεις την προσοχή σου. Είναι η στιγμή της έμπνευσης. Πολλές φορές μπορεί να είναι μια έκπληξη και για εσένα τον ίδιο, τις ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορεί να τις αντικαταστήσει, παρ’ όλα αυτά τη στιγμή της δημιουργίας θα μπορούσε να είναι και όλα αυτά.

Πόσο εύκολο είναι να είσαι μια γυναίκα στιχουργός στην Ελλάδα του 2021;

Το 2021, κουβαλώντας τα μεγάλα προβλήματα της προηγούμενης χρονιάς, δεν θα είναι εύκολο για κανέναν δημιουργό. Με αφορμή την πανδημία του 2020 βγήκαν στο προσκήνιο σοβαρά και μεγάλα προβλήματα για την παιδεία και τον πολιτισμό. Ας προβληματιστούμε και ας παλέψουμε να διαφυλάξουμε την πνευματική μας κληρονομιά, αλλά και το δικαίωμά μας να εκφραζόμαστε καλλιτεχνικά και δημιουργικά.

Υπήρξαν πράγματα που χρειάστηκε να θυσιάσετε για να μπορέσετε να είστε πιστή σε όσα αγαπάτε;

Όχι, δε χρειάστηκε να θυσιάσω τίποτα για όσα αγαπώ. Πάντα η αγάπη μου γι’ αυτά συμβάδιζε με τις επιλογές μου.

Ο πρώτος σας ολοκληρωμένος δίσκος, σε μουσική Τάσου Γκρους, έχει τον τίτλο «Τι να πάρω μαζί μου». Πως αισθάνεστε για αυτήν τη συνεργασία;

Η συνάντηση μου με τον Τάσο Γκρους πριν από αρκετά χρόνια ήταν μια ευτυχής συγκυρία. Πάντα τον θαύμαζα και τον παρακολουθούσα. Είναι ένας συνθέτης που έχει μελοποιήσει μεγάλους ποιητές και στιχουργούς και τον έχουν τραγουδήσει σπουδαίοι ερμηνευτές. Αγάπησε τους στίχους μου από την πρώτη στιγμή και μου δώρισε υπέροχες μελωδίες.

Ανάμεσα στα τραγούδια που έχουμε ξεχωρίσει είναι και το «Λαχείο». Τι μπορεί να ονομαστεί ως «λαχείο» από την οπτική ενός καλλιτέχνη;

Να του δώσει η ζωή τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να μπορέσει να αξιοποιήσει την έμπνευσή του και το ταλέντο που διαθέτει.

«Το Λαχείο», Χρυσούλα Κεχαγιόγλου https://www.youtube.com/watch?v=xdp4atUPo9c

«Για άδειο πορτοφόλι να μη μου μιλάς, γέμισε η καρδιά μου γιατί μ’ αγαπάς» τραγουδάει ο Μανώλης Μητσιάς σε ένα από τα τραγούδια του δίσκου σας. Είναι τελικά η αγάπη το ζητούμενο στη ζωή μας;

Φυσικά και είναι το ζητούμενο γιατί σίγουρα δεν είναι το δεδομένο. Από τη στιγμή της γέννησης του έως τη στιγμή που θα «φύγει» ο άνθρωπος αποζητά την αγάπη. Η αγάπη δεν υποκαθίσταται, δεν αναπληρώνεται από τίποτα άλλο. Κανονικότητα χωρίς αγάπη θεωρώ πως δεν υπάρχει. Πρέπει να τη δώσεις για να είσαι σε θέση να την αποδεχτείς.

Αν αντιστρέφαμε τους ρόλους, από την πλευρά του ακροατή, τι αισθήματα δημιουργεί στην Μαρία Λαλιώτη η ακρόαση αυτού του δίσκου;

Πιστεύω πως είναι δύσκολο να διαχωριστεί ο δημιουργός από το έργο του και πως χρειάζεται αρκετός χρόνος για να πάρει μια απόσταση από αυτό και από τη διαδικασία της δημιουργίας του. Γι’ αυτό προς το παρόν (μιας και ο δίσκος διανύει το 2ο μήνα της κυκλοφορίας του) απολαμβάνω το αισθητικό αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα μιας συλλογικής δουλείας με εξαιρετικούς συνεργάτες και συνοδοιπόρους στο ταξίδι…

«Τι να πάρω μαζί μου, τώρα αλλάζει η ζωή μου, πόσα χρόνια θητεία, σε μια άδεια πλατεία…» διαβάζουμε τα υπέροχα λόγια σας στο ομότιτλο τραγούδι. Τελικά, τι αξίζει να πάρει κανείς μαζί του;

Την καθαρότητα της ψυχής του!

«Τι να πάρω μαζί μου», Μανώλης Μητσιάς: https://www.youtube.com/watch?v=6XaCMrhKgUg&list=PLKoMNfnVLpX7oFo8UaU4eHbJSHougUoe4

Ο δίσκος κυκλοφορεί σε μορφή βιβλίου-cd από το «Μετρονόμο» και θα τον βρείτε σε όλα τα ενημερωμένα δισκοπωλεία και βιβλιοπωλεία (βιβλιοπωλείο Πολιτεία, Ιανός, Πρωτοπορία, iTunes, Spotify, Amazon…)

Α Εξώφυλλο βιβλίου cd 

Array