Nικόλας Παπακωνσταντίνου

Δεν θα μας σώσει κανένας Μέγας Αλέξανδρος, δεν ζει πια!

Πότε και πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και το τραγούδι;

Από πολύ μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδώ να χτυπώ ρυθμικά τα χέρια μου σε κάποιο έπιπλο, να χορεύω, όλα αυτά όμως όχι απλώς με ζωηράδα αλλά με ουσία και προσοχή. Γράφτηκα στο ωδείο το 2000 στα 9 μου, ξεκίνησα πρώτα με φλογέρα και μουσική προπαίδεια και στη συνέχεια όταν κλήθηκα να διαλέξω όργανο επέλεξα την κιθάρα. Μέχρι σήμερα λοιπόν πορεύομαι σε αυτό το μουσικό
μονοπάτι που κρύβει πολλές εκπλήξεις όπως οι “Μάσκες” που προέκυψαν ξαφνικά σαν ιδέα και πήραν σάρκα και οστά τα τελευταία χρόνια.

Μιλησε μας για τις «Μάσκες», τον πρώτο σου προσωπικό δίσκο.

Είναι ένας δίσκος με 8 μελοποιημένα ποιήματα του Δημήτρη Καρούση. Η δημιουργία του διήρκησε 6 χρόνια και τα τραγούδια έχουν κλασικό ελληνικό χαρακτήρα. Όπως έχω ξαναπεί αν δεν ήταν ο Δημήτρης που το πίστευε εξ αρχής ο δίσκος δεν θα είχε γίνει. Εγώ ως πρωτοεμφανιζόμενος συνθέτης είναι λογικό να έχω τις συστολές μου και σε πολλές περιπτώσεις και την άρνηση ακόμα για την
ποιότητα των μουσικών μου. Είναι όμως μονόδρομος το να παράξεις έργο συνθετικό, αν θες να τραγουδήσεις νέα τραγούδια. Δύσκολα σε εμπιστεύεται κάποιος συνθέτης σήμερα αν δεν είσαι ήδη έστω ένα μικρό όνομα. Το αποτέλεσμα φυσικά ήρθε να ανατρέψει κάθε προσδοκία μου και σε αυτή την προσπάθεια θέλω να ευχαριστήσω τον αδερφό μου Γιώργο Ντινάκο ο οποίος όντως έδωσε νέα πνοή στα τραγούδια μου με τις ενορχηστρωτικές του ιδέες και τις μουσικές ερμηνείες του στο σύνολο των κομματιών.

Ακούστε τον δίσκο σε όλες τις πλατφόρμες: https://orcd.co/maskes

Υπάρχει κάποιο τραγούδι σου που ξεχωρίζεις ιδιαίτερα και γιατί;

Θα έλεγα τις ίδιες τις Mάσκες και τον Kαθρέφτη. Μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα σε αυτά τα τραγούδια. Είναι σαν να βγήκε αληθινό το πως τα είχα ονειρευτεί όταν άκουσα το τελικό αποτέλεσμα. Αλλά γενικότερα όλα τα τραγούδια του δίσκου με ικανοποιούν γιατί το καθένα καταφέρνει να αναδείξει το λόγο που γράφτηκε υπηρετώντας πάντα η μουσική το στίχο.

Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα;

Μεγάλωσα με ελληνικό τραγούδι. Στο σπίτι ακούγαμε κάθε τι ελληνικό. Από νωρίς ξεχώρισα ποιο είναι το καλό τραγούδι κάθε ρεύματος και για ένα περίεργο λόγο πάντα πρόσεχα το στίχο και τον μάθαινα απ’ έξω.  

Πιστεύεις ότι ένας μουσικός μπορεί να αποκατασταθεί επαγγελματικά στην σημερινή εποχή;

Σήμερα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα αν μιλάμε απλά για ένα μουσικό. Αν και στο σύνολο μας οι καλλιτέχνες είμαστε πολυπράγμονες κι ο λόγος φυσικά είναι η δημιουργικότητα που μας διακατέχει αλλά εδώ που τα λέμε είναι και η ανάγκη της επιβίωσης. Στη χώρα μας είναι πολύ φτηνό το κόστος της τέχνης ως προϊόν κατανάλωσης ενώ την ίδια στιγμή θεωρείται πολυτέλεια να καταπιάνεται κάποιος με αυτή ως κύρια απασχόληση. 

Τι σκέφτεσαι όταν διαβάζεις το απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου “Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοίωνεσαι”;

Ναι, είναι εύστοχο αυτό και τρομερά δύσκολο σήμερα που όλοι μας βαλλόμαστε από παντού. Αποτελεί άθλο για έναν άνθρωπο και δη νέο στη σύγχρονη εποχή να αντισταθεί στην εξομοίωση, χρειάζεται παιδεία, να έχει φιλοσοφήσει τις αξίες της ζωής και μοιραία να μην επιδιώκει να πετύχει καθημερινά μόνο την επιβίωση του. 

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μετά από όλες τις κρίσεις τις τελευταίες δεκαετίες θα πρέπει να αλλάξουν τρόπο σκέψης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους σε σχέση με το παρελθόν;

Οι καλλιτέχνες αλλά και ο σύγχρονος κόσμος συλλήβδην πρέπει να πιστέψουν στη δύναμη τους και να αντιληφθούν ότι είναι οι πρωταγωνιστές της ζωής τους. Δεν θα μας σώσει κανένας μέγας Αλέξανδρος, δεν ζει πια!
Έχουμε χάσει την αλληλεγγύη μας και μας δικαιολογώ γιατί έχουμε χάσει πολλά περισσότερα μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά αν θέλουμε να βάλουμε φρένο και να οδηγήσουμε εμείς τα πράγματα, θα πρέπει να αναλάβουμε δράση συλλογικά και όχι να είμαστε παθητικοί θεατές.

Πληροφορίες για τον πρώτο προσωπικό δίσκο του Νικόλα Παπακωνσταντίνου ΕΔΩ