Άννα Μπαχά: ”Oφείλουμε όλοι να βουτήξουμε βαθιά μέσα στην αλήθεια μας. Με κάθε τίμημα!”

Μιλήστε μας για το καινούριο σας βιβλίο «Εγώ ο κύριος Λω».

Η ιστορία αυτή γράφτηκε πέρυσι τον χειμώνα και ομολογώ πως ο ήρωας ξεδιπλώθηκε μπροστά μου μέσα σε λίγες μόλις ημέρες. Είναι μια ιστορία χωρίς αρχή και τέλος ακριβώς γιατί το θέμα το οποίο πραγματεύεται αφορά τη διαδρομή ενός ανθρώπου προς τον βαθύτερο εαυτό του. Μια διαδρομή που δεν τελειώνει παρά μόνο με τον θάνατο. Γράφτηκε για έναν άντρα όμως αφορά εξίσου μια γυναίκα αφού πυρήνας της είναι ο Άνθρωπος πέρα από το φύλο, την καταγωγή ή τη γλώσσα. 

Ποιος είναι ο κύριος Λω και γιατί τον ονομάσατε έτσι; 

Ο κύριος Λω είναι ένας άντρας ο οποίος κατάφερε να επιτύχει τα όνειρά του, να εκπληρώσει τις επιθυμίες του, να καταξιωθεί, ωστόσο παραμονές του νέου χρόνου συνειδητοποιεί πως τίποτα απ´όλα όσα ονειρεύτηκε κάποτε, δεν είναι ικανό σήμερα να τον οδηγήσει στην προσωπική του ευτυχία. Βρισκόμενος σ´ένα συναισθηματικό αδιέξοδο αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή του και ζητάει γι’αυτό τη βοήθεια του πιο στενού του συνεργάτη. Ο συνεργάτης αυτός φωτίζει τους λόγους για τους οποίους ο ήρωας θέλει να αυτοκτονήσει από μια τελείως διαφορετική οπτική γωνία, αναιρώντας τους με κάποιο τρόπο. Παράλληλα κάνει μια αποκάλυψη η οποία αφορά ένα πρόσωπο κλειδί στην ιστορία. Ένα πρόσωπο ικανό είτε να βγάλει τον κύριο Λω απ’ αυτό το αδιέξοδο είτε να τον οδηγήσει στην καταστροφή. Η απόφαση είναι τώρα στα χέρια του ήρωα! 

Όσον αφορά το όνομα , το επίθετο Λως είναι υπαρκτό και σύνηθες στο μέρος από το οποίο κατάγομαι, τη Χίο! Για έναν περίεργο λόγο εγκλωβίστηκα στον τίτλο αυτόν «ΕΓΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΩ» ο οποίος και εμπεριέχει το επίθετο του ήρωα, και πάνω σ’ αυτόν έχτισα στην πορεία ολόκληρη την ιστορία. 

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ανάμεσα μας σαν τον ήρωα σας; 

Ακριβώς επειδή η αφήγηση είναι ανθρωποκεντρική δε θα μπορούσε η ιστορία αυτή να μην αφορά αν όχι όλους μας, ένα μεγάλο μερίδιο του κόσμου. Το θέμα που πραγματεύεται , η αναζήτηση της αλήθειας, η ανάγκη ν’ αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα -ακόμα κι αν δεν είναι βολική-, η αγωνία ν’ ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και τις εκπλήξεις της ζωής, μας αφορά όλους. Μεγαλώνοντας εξάλλου νιώθω πως κάθε άνθρωπος οφείλει στον εαυτό του τις απαντήσεις που ίσως φοβάται να πάρει.

Πως αποφασίστε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; 

Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σαν μια ανάγκη να δημιουργήσω έναν δικό μου κόσμο και να μπω μέσα. Κάθε άνθρωπος άλλωστε έχει ανάγκη να εκφραστεί και να δώσει σχήμα σ’ αυτό που καίει μέσα του, και ο δικός μου τρόπος είναι μέσω της γραφής. Μέσω της συγγραφής νιώθω πως μου ανοίγεται ένα παράθυρο στον κόσμο, λες και μου δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία να κάνω τα πράγματα λίγο διαφορετικά, να τα τολμήσω, να τα αποφύγω ή ακόμα και να τα επαναλάβω. Ευτυχώς ή δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες όπως στη ζωή. Όλα είναι στο χέρι του γράφοντα! Και αυτό είναι άκρως απελευθερωτικό.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς, έχετε επηρεαστεί  στη γραφή σας από αυτούς;

Ομολογώ πως διαβάζω φανατικά, όμως σε κανένα χέρι δεν έχω τέτοια αγάπη όσο σε αυτό του Χέρμαν Έσσε. Είναι ένας άνθρωπος που με κάποιο τρόπο τα έχει «πει» όλα για μένα, ή τουλάχιστον έχει εστιάσει πολύ σε θέματα που με απασχολούν βαθιά.  Έχω επηρεαστεί από βιβλία του, από μουσικές, από εικόνες , από ανθρώπους που μπορεί και να μην έχουν καμία σχέση με τη γραφή ή την τέχνη γενικότερα..  και φυσικά, κρατώ μαζί μου πάντα ένα σημειωματάριο ώστε να μπορώ να σημειώνω ανά πάσα ώρα και στιγμή κάτι που διάβασα ή άκουσα έστω και τυχαία στο δρόμο. Το σημειωματάριο αυτό είναι για μένα θησαυρός! 

Τι θα θέλατε να αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο;

Γράφοντας την ιστορία του Λω ένιωσα την ανάγκη του ήρωα να δικαιωθεί στο τέλος, μιας και η πραγματικότητα  πολλές φορές δε δικαιώνει. Ο Μπόρχες είχε γράψει σχετικά : η λογοτεχνία είναι η πραγματοποίηση χωρίς το ελάττωμα της πραγματικότητας, και συμφωνώ απόλυτα μ’αυτό!

Ο Λω στο τέλος όχι μόνο δικαιώνεται, αλλά βρίσκει ο ίδιος τις απαντήσεις που ψάχνει παραμερίζοντας εγωισμούς και εγωκεντρικές σκέψεις. Όπως γράφω εξάλλου σ’ ένα κομμάτι του βιβλίου, τις απαντήσεις στο δικό μας γρίφο τις ξέρουμε μονάχα εμείς. «Γιατί όπως και να το κάνουμε ένας τέτοιος τελικά, είναι κάθε άνθρωπος χωριστά. Ένας άλυτος γρίφος.»

Ο ήρωας, καταφέρνοντας τελικά να απομονώσει τα πρόσωπα από τις ιδιότητές τους, επιτυγχάνει μια βαθύτερη και πιο ουσιαστική ματιά στον κόσμο και την αλήθεια που τόσο στενά τον αφορά. 

Προσωπικά, νιώθω πως οφείλουμε όλοι να βουτήξουμε κάποια στιγμή βαθιά μέσα στην αλήθεια μας. Με κάθε τίμημα. 

«Εγώ,ο κύριος Λω»

Άννα Μπαχά

Οι εκδόσεις Γαβριηλίδη κυκλοφόρησαν το καινούργιο βιβλίο της Άννας Μπαχά «Εγώ, ο κύριος Λω».

Μια ιστορία η οποία γράφτηκε για έναν άντρα όμως αφορά εξίσου μια γυναίκα, αφού πυρήνας της είναι ο Άνθρωπος πέρα από το φύλο, τη καταγωγή ή τη γλώσσα.

Μια ιστορία η οποία περιγράφει τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά με βασικότερο αντίπαλο τον εαυτό μας. 

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Ένας άντρας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος φαινομενικά έχει όλα όσα ονειρεύτηκε, αποφασίζει παραμονές του νέου χρόνου να δώσει τέλος στη ζωή του. Οι λόγοι πολλοί μα κανείς τους πιο ισχυρός από την ίδια τη ζωή . Κανείς τους πιο δυνατός από την αλήθεια. 

Μια αποκάλυψη που έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα. Μια αποκάλυψη η οποία μοιάζει καταστροφική μα ίσως τελικά να είναι το μοναδικό όχημα για να φτάσει ο ήρωας στη λύτρωση. Να βρει τον χαμένο του εαυτό. 

 Η ιστορία αυτή δεν έχει αρχή και τέλος. Είναι ένα μικρό κομμάτι της διαδρομής ενός ανθρώπου για να γνωρίσει τον εαυτό του. Να μάθει ποιος πραγματικά είναι, πού μπορεί να φτάσει κι αν τελικά μπορεί να ανταποκριθεί στις εκπλήξεις που του επιφυλάσσει η μοίρα. 

Μια ιστορία η οποία διψάει να φτάσει στην νίκη που οφείλει καθένας από εμάς στο παιδί που ήταν κάποτε και σήμερα ζει ξεχασμένο πίσω στο χρόνο. Ένα παιδί ικανό κάθε στιγμή, να μας παρασύρει στο πραγματικό μεγαλείο της ζωής. Αρκεί να το θελήσουμε. 

Η συγγραφέας Άννα Μπαχά αναφέρει σχετικά για τον κύριο Λω:

…Ήταν Γενάρης .Δε θυμάμαι με ποια αφορμή ξεκίνησα να γράφω την ιστορία του, πάντως η αλήθεια είναι πως ο κύριος Λω ξετυλίχθηκε ολόκληρος μπροστά στα μάτια μου μέσα σε λίγες ημέρες. Σαν ένα φαινόμενο της φύσης το οποίο παρατηρείς μέχρι να δεις πού και πώς θα καταλήξει τελικά. Δεν ήξερα από την αρχή την κατάληξη μα θυμάμαι πως η ίδια ένιωσα την ανάγκη του ήρωα να λυτρωθεί.

Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα αν αυτός θα γίνει συμπαθητικός ή αγαπητός. Ξέρω όμως πως ο κύριος Λω είναι αληθινός και αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να δώσει απλόχερα την ελευθερία στον αναγνώστη να τον μισήσει ή αν τον αγαπήσει παράφορα. Κι αν πάλι δεν επιτύχει τίποτα από τα δύο θα είναι θαύμα αν μέσα από τη σύντομη ιστορία του, ο ήρωας, καταφέρει τελικά να κάνει τον αναγνώστη… να τον καταλάβει. Γιατί ίσως δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο απ’ αυτό όπως είχε γράψει κάποτε και ο μεγάλος φιλόσοφος Σπινόζα. «Να μη γελάς, να μη θρηνείς, να μην απεχθάνεσαι, αλλά να καταλαβαίνεις.»

Υπεύθυνος Επικοινωνίας:Αντώνης Κοκολάκης