Ο Γιάννης Παπαδόπουλος μιλάει για ένα “Όνειρο φευγάτο”!

Μιλήστε μας λίγο  γι αυτήν τη δουλειά. Για ποιούς λόγους αποφασίσατε να ολοκληρώσετε και να παρουσιάσετε αυτό το βιβλίο – cd;

 Ο κύριος λόγος που αποφάσισα να ολοκληρώσω και να παρουσιάσω αυτή τη δουλειά,ήταν για να αναδείξω το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που θεωρώ πως έχουν τόσο ο στίχος όσο και η μουσική, τα τραγούδια δηλαδή που έγραψε ο αδελφός μου ο Φώτης που έφυγε από τη ζωή πριν να το κάνει ο ίδιος. Επιθυμία τόσο δική μου όσο και της μητέρας μας  ήταν να εκπληρωθεί ο στόχος του, να ακουστεί δηλαδή στον κόσμο η δουλειά του. Μετά από αναζήτηση διάρκειας ενός έτους ανακάλυψα τον κατάλληλο άνθρωπο που έφερε εις πέρας την επίπονη ηχογράφηση του cd “Όνειρο φευγάτο”, τον Κώστα Μάκρα. Εξαιρετικός μουσικός και συνθέτης ο ίδιος ,ενορχήστρωσε και ηχογράφησε με ένα μοναδικό τρόπο και με τη συνδρομή σπουδαίων μουσικών ,τα ιδιαίτερα και κάποια δύσκολα  ίσως τραγούδια του Φώτη που περιλαμβάνονται στο δίσκο μας .

Με τι μουσικά ακούσματα μεγάλωσε ο Φώτης και πως ξεκίνησε η ενασχόληση του με την Τέχνη της Μουσικής;

Ο Φώτης μεγάλωσε με Χατζιδάκι, Ζαμπέτα, Πλέσσα, Λοίζο, Ξαρχάκο, Κατσαρό. Λίγο αργότερα στην εφηβεία του άκουγε Σαββόπουλο, Πουλικάκο, Βαμβακάρη και όλους σχεδόν τους ρεμπέτες, Ντόρς, Μπόουι, Πινκ Φλόιντ, Ταξιντομούν κ.α.. Η ενασχόληση του με την Τέχνη της Μουσικής ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία όπου έφτιαχνε από πολύ μικρός αυτοσχέδια θεατρικά σκετσάκια και κείμενα , με στίχους εμπνευσμένους. Συνεχίστηκε σε  όλη τη διάρκεια της ζωής του με τραγούδια καθώς οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες ήταν συνεχείς. Επιτρέψτε μου να προσθέσω στο σημείο αυτό πως θαύμαζα και λάτρευα στον αδελφό μου διάφορα στοιχεία της προσωπικότητας του .Είχε τόσο ανοιχτό μυαλό που μπορούσε να ακούσει με την ίδια αγάπη και ευκολία από Μπάχ , μέχρι και λούμπεν σκυλάδικα,αν έβρισκε στα δεύτερα κάποιο ενδιαφέρον.

Πόσο εύκολο είναι για κάποιον που έχει χάσει άνθρωπο δικό του να προχωρήσει στη δημιουργία και κυκλοφορία του έργου του. Είναι λυτρωτικό;

Εύκολο δεν είναι σίγουρα. Από τη μία υπάρχει η επίγνωση της καλλιτεχνικής αξίας του έργου του εκλιπόντος αδελφού μου και η ευθύνη της διαχείρισής του και απο την άλλη, το συναισθηματικά φορτισμένο κομμάτι της απώλειας του. Ο συνδυασμός αυτός είναι εκρηκτικός, γιατί κάνει πιό έντονη την αίσθηση της απουσίας του που τη συνοδεύει και η πίκρα ότι ο δημιουργός δεν θα έχει τη χαρά της αυτοπραγμάτωσης. Από την άλλη,λειτουργεί και λυτρωτικά να γνωρίζεις πως φεύγοντας ο δικός σου άνθρωπος, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Φώτης ,αφήνει πίσω του ένα αξιόλογο έργο που παίρνει σιγά -σιγά το δρόμο του, βρίσκει τα πατήματα του και αγαπιέται από τον κόσμο. Το ότι το δημιούργημα του είναι ζωντανό, οπωσδήποτε παρηγορεί.

Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στο δίσκο. Πώς επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένοι τραγουδιστές;

Δεν ήταν εύκολο να βρεθούν οι ιδανικοί ερμηνευτές -αφηγητές των τραγουδιών του Φώτη. Υπήρξαν πολλές προτάσεις και έγιναν αρκετές συζητήσεις γύρω από το θέμα. Ο Γιώργος Μάκρας με την ποιότητα της φωνής του κατέκτησε με το σπαθί του τη θέση και το ρόλο του βασικού ερμηνευτή. Καταλήξαμε επίσης στη Λένα Κιτσοπούλου, η οποία υπήρξε πρόταση του Γιώργου που συμμετέχει στο δίσκο με δύο τραγούδια. Λόγω του ταλέντου της αλλα και της θεατρικότητας που τη διακρίνει, ηθοποιός ούσα, απέδωσε τα δύο  τραγούδια συγκλονιστικά. Δική μου επιλογή ωστόσο, ήταν η εξαιρετική Βίκυ Καρατζόγλου που απογείωσε το “Μισό-μισό” και το “Σημάδια στο κορμί”.

Εγώ ερμηνεύω το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου το “Όνειρο φευγάτο” που γράψαμε μαζί με το Φώτη,εκείνος το στίχο και εγώ τη μουσική και κάνω τη δεύτερη φωνή στο “Αγόρια της λεωφόρου” που ερμηνεύει η Λένα Κιτσοπούλου.

Η Ελλάδα και η Γη μπήκαμε σε μια περίοδο δοκιμασίας με τον ιό. Τι πιστεύεις  ότι θα φέρει στο τέλος όλη αυτή η κατάσταση για τους ανθρώπους και την ζωή μας;

Ειλικρινά δεν έχω απάντηση στην ερώτηση σου. Η κρίση αυτή απομόνωσε ανθρώπους ,τους έκανε να βλέπουν μόνο τον μικρόκοσμο τους και έφερε άλλους πιο κοντά μέσα από δράσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης .Το δεύτερο συνέβη και στον καλλιτεχνικό χώρο. Ήρθαμε πιο κοντά μεταξύ μας αλλά και με άλλες ομάδες ανθρώπων, έστω και εξ αποστάσεως .Βέβαια σε στιγμές κρίσης ποτέ δεν είσαι σίγουρος ποιά τάση θα επικρατήσει τελικά. Ενιότε οι άνθρωποι στα δύσκολα, βγάζουμε τον σκοτεινό και κακό μας εαυτό. Θέλω πάντως να είμαι αισιόδοξος .

Πληροφορίες για το τραγούδι  Όνειρο φευγάτο του Φώτη Παπαδόπουλου ΕΔΩ