Please enable JS

Δημοσθένης Φίλιππας: Να πλεύσουμε μπροστά γεμάτοι συναισθήματα, αλλά χωρίς φόβο.

Γιατί αποδέχτηκες την πρόταση να παίξεις στην παράσταση “ΠΛΟΥΣ”;

Πολλοί οι λόγοι μα ο πρώτος και καλύτερος είναι η Χριστίνα Χριστοφή!

Η Χριστίνα Χριστοφή που αγαπώ πολύ και εκτιμώ βαθύτατα ως συγγραφέα, ως σκηνοθέτη, ως συνάδελφο ηθοποιό και κυρίως ως άνθρωπο. Χαίρομαι πολύ που ξαναβρισκόμαστε.

Το έργο είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος. Μια καταπληκτική απεικόνιση της ζωής μας με αφορμή τον εγκλεισμό και την θαυματουργή δύναμη της μνήμης που μας τροφοδοτεί εκτός από συναισθήματα και με δύναμη για να μην φοβόμαστε το ταξίδι,την περιπέτεια,την φουρτούνα..

Η ομάδα επίσης υπήρξε ισχυρός λόγος, παλιοί και νέοι φίλοι. Ο συμμαθητής μου στην σχολή και αιώνιος έφηβος Ηλίας Γκογιάννος, οι αξιαγάπητες και υποστηρικτικές Ευαγγελία Καπόγιαννη και Μαρία Μπρανίδου, ο σοφός και παιχνιδιάρης Βαγγέλης Κουντουριώτης, ο πανταχού παρών Νίκος Μπρανίδης, ο τρελός Σπύρος Ασημένιος και οι καταπληκτικοί Χριστίνα Καζάζη και Πέτρος Αποστολόπουλος που χαίρομαι πολύ που τους γνώρισα και δουλέψαμε μαζί.

Και τέλος η αγάπη μου για το θέατρο που μου λείπει και για τα θαλασσινά ταξίδια.

 filipas4
Τι μηνύματα πιστεύεις ότι έχει να μας δώσει το συγκεκριμένο κείμενο;

Το έργο της Χριστίνας είναι πραγματικά εύστοχο, καίριο, παιγνιώδες, σίγουρα αισιόδοξο και λειτουργεί σαν βάλσαμο στην τραυματισμένη μας ύπαρξη.

Το παρελθόν μαζί με το παρόν μας σπρώχνουν προς το μέλλον. Απλό μα συνάμα πολύ δύσκολο. Η μνήμη, η ζωή, ο φόβος, το ανεξήγητο, το απρόσμενο, η συνήθεια, η μοναξιά μπλέκονται όλα μαζί σε ένα παιχνίδι που μας αναγκάζει να προχωρήσουμε, να εξελιχθούμε, να μεταμορφωθούμε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και να ταξιδέψουμε, να πλεύσουμε μπροστά γεμάτοι συναισθήματα αλλά χωρίς φόβο γιατί μέσα μας έχουμε βαθιά κρυμμένη την πανάρχαιη γνώση της τέχνης της ναυσιπλοίας.

 

 Τελικά τι μπορεί να ρέει σε μια εποχή στασιμότητας;

Σίγουρα συνεχίζει να ρέει η ζωή,το αίμα με αντισώματα ή χωρίς τα όνειρα, οι ελπίδες… ρέει η ανάγκη για δικαιοσύνη, για αξιοκρατία, για ισονομία, για δημιουργία, για πραγματική δημοκρατία. Όπως το τρεχούμενο νερό φρενάρει τη ροή του και περνά σε πιο στάσιμη κατάσταση όταν συναντά οποιοδήποτε εμπόδιο μόνο για λίγο, μέχρι η στασιμότητα αυτή να το μετατρέψει σε χείμαρρο και το εμπόδιο να γίνει ελατήριο έτσι και η ανθρώπινη ύπαρξη θα ξεχυθεί με ορμή μετά το τέλος αυτής της εποχής… με την ευχή το καλό να επικρατήσει και η ανθρωπότητα να προχωρήσει λίγο πιο κοντά στο φως. Τα σημάδια δυστυχώς δείχνουν το αντίθετο. Τα πιο ποταπά ένστικτα του ανθρώπου φαίνεται να επικρατούν. Έρχεται εποχή μεγάλων αλλαγών.

 

 

Τι πιστεύεις ότι θα γίνει από δω και πέρα μετά την υγειονομική κρίση που περνάμε στο χώρο του Πολιτισμού;

Κρίνοντας από τα πεπραγμένα,το πρόσφατο παρελθόν και τις επιδιώξεις της αγοράς ο χώρος του πολιτισμού θα περάσει μια βίαιη μεταβολή, άναρχη και ισοπεδωτική που πολύ αμφιβάλλω αν θα οδηγήσει σε καλύτερες συνθήκες, πλουραλισμό, δυνατότητες, αναβάθμιση.

Η έκφραση, η καλλιτεχνική δημιουργία και η επαγγελματική ενασχόληση με τη τέχνη θα γίνει για την πλειοψηφία ακόμη πιο δύσκολη και επίπονη.


Πιστεύεις ότι σε περιόδους κρίσης οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τον φόβο για να καταπατήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Ο φόβος αποτελεί ένα σημαντικό όπλο όχι μόνο των κυβερνήσεων απέναντι στους πολίτες αλλά και οποιασδήποτε μορφής εξουσίας επομένως υπάρχει και στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κοινωνία μας, ο πολιτισμός μας, η ύπαρξή μας στηρίζεται στο φόβο παίρνοντας οποιαδήποτε μορφή του.

Καθώς η δικαιοσύνη με τους ανθρώπινους όρους είναι μια δική μας εφεύρεση και δεν εμφανίζεται στη φύση η μοίρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι να καταπατούνται διαρκώς από τις πηγές εξουσίας και οι βίαιες διεκδικήσεις για δικαιώματα από τις μάζες να τα ορίζει, να τα δημιουργεί, να τα επαναφέρει ή να τα επεκτείνει…η πάλη αυτή της εξουσίας με την μάζα είναι νομοτελειακή.

Έτσι νομίζω τουλάχιστον τον συγκεκριμένο καιρό.

filipas3

Πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ

plous 3 f7348377

Array