Ο Eρρίκος Λίτσης μιλάει για την παράσταση “Γκουντ Λακ” & όχι μόνο!

Πότε πρωτοήρθατε σε επαφή με το θέατρο, τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να ακολουθήσετε τη συγκεκριμένη πορεία;

Με το θέατρο πρωτοσυναντήθηκα σε παιδική ηλικία, όταν πήγαινα με τους γονείς μου. Αργότερα στην εφηβεία μου, όχι φανατικά είναι η αλήθεια, συνέχισα να βλέπω θέατρο εκ παραλλήλου με το σινεμά, που μάλλον αγαπούσα περισσότερο…

Στην δεκαετία του ’80 εντάχθηκα στον ερασιτεχνικό θίασο της «Εστίας Νέας Σμύρνης» και άρχισα να έρχομαι σε επαφή με το θέατρο σαν ηθοποιός πλέον.

Παράλληλα άρχισα να επιδίδομαι σε διάφορες performances τύπου stand up comedy, να παρακολουθώ σεμινάρια υποκριτικής. Όλα αυτά αναπόφευκτα οδήγησαν στο να ασχοληθώ με την υποκριτική σοβαρά-επαγγελματικά, μόλις το επέτρεψαν οι προσωπικές μου συνθήκες.

Μια σειρά ευτυχών συμπτώσεων με έφεραν σε επαφή πρώτα με τον κινηματογράφο και λίγο μετά ακολούθησε το θέατρο.

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη στην εποχή της κρίσης και πως βλέπετε το μέλλον της; Τι μπορεί να προσφέρει στον θεατή το θέατρο;

Το θέατρο είναι μια μυσταγωγία. Παρακολουθείς μια «ιστορία» που διαδραματίζεται μπροστά σου ζωντανή. Συνειδητά σαν θεατής βιώνεις μια ψεύτικη ιστορία, σε ένα ψεύτικο περιβάλλον και μέσα απ’ αυτή τη σχέση, ανακαλύπτεις αλήθειες.

Η τέχνη, οι τέχνες γενικά, σε όλες τις εποχές δίνουν τη δυνατότητα σ’ αυτόν που την εξασκεί αλλά και σ’ αυτόν που την βιώνει σαν θεατής ή σαν ακροατής αν πρόκειται για μουσική να περάσει σε μια άλλη διάσταση. Να δει και να νιώσει τον κόσμο με «άλλα μάτια».

Μιλήστε μας για το ρόλο σας στην παράσταση του Κατσικονούρη.

Για  να είμαστε ακριβείς, η παράσταση είναι της Μαργαρίτας Γερογιάννη που τη σκηνοθετεί  και το έργο είναι του Βασίλη  Κατσικονούρη.

Ο ρόλος του Μήτς λοιπόν, στο έργο «Γκούντ Λάκ» του Β. Κατσικονούρη, είναι ο ρόλος ενός ανεκδιήγητου μάνατζερ, είναι ο ρόλος ενός ανθρώπου που κουβαλάει τα όνειρα και τις κρυφές επιθυμίες όλων μας. Όλα αυτά που θα θέλαμε να κάνουμε αλλά δεν μπορέσαμε και απλώς ίσως πάλι τα ονειρευτήκαμε- …

Ο Μήτς παρόλη τη λαϊκότητα  του αλλά και … την κατεργαριά του, καταβάθος παλεύει ενάντια στον εφησυχασμό και την ιδιώτευση. Και τελικά ενάντια στον ίδιο τον μικροαστισμό. Με πολύ χιούμορ, με κέφι και rock n roll.

  Τι θα θέλατε να πάρουν μαζί τους οι θεατές φεύγοντας από την παράσταση;

Εκτός από τα προσωπικά τους αντικείμενα (κινητά, τσάντες, μπουκαλάκια νερού κ.λ.π.) θα ‘θελα να πάρουν κουράγιο, αισιοδοξία και καλή διάθεση για την επόμενη μέρα.

Τι σκέφτεστε για την Ελλάδα του 2019;

Ότι της έχουν μείνει μόνο κάτι λίγες μέρες ακόμα… Μετά θα γίνει η Ελλάδα του 2020.

Πληροφορίες για την παράσταση Γκουντ Λακ ΕΔΩ