Γιάννης Γκάντσιος: Είναι ένα μάθημα ζωής όλο αυτό που ζούμε, ελπίζω ότι ο καθένας θα αναλογιστεί την έννοια της ζωής!

Η ενασχόληση σου με την τέχνη του χορού σε έχει προοδεύσει σαν άνθρωπο; Και αν ναι με ποιον τρόπο και σε ποιούς τομείς της ζωής σου;

Η τέχνη του χορού αρχικά για εμένα αποτελεί τρόπο έκφρασης συναισθημάτων αλλά και τρόπο επικοινωνίας με τους ανθρώπους. Με απελευθερώνει, μου προσφέρει απόλαυση, ομορφαίνει τη ζωή μου, αποκτώ νέα συναισθήματα και ελευθερία. Ακόμη , μου προσφέρει γνώσεις και με καλλιεργεί πνευματικά, με ταξιδεύει σε νέους κόσμους αλλά και σε άλλες εποχές. Με δύο λόγια με ολοκληρώνει σωματικά αλλά και πνευματικά. 

Αντιμετώπισες προβλήματα για την επιλογή σου αυτήν από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον σου;

Όχι ποτέ. Ίσα ίσα. Νομίζω ότι αν δεν είχα αυτήν την υποστήριξη από τους ανθρώπους αυτούς σίγουρα θα ήταν πιο δύσκολα. Όλοι αυτοί με βοήθησαν να το αγαπήσω πολύ περισσότερο και να συνεχίσω να προσπαθώ για αυτό. Με βοήθησαν επίσης στο να πιστέψω σε εμένα και στο ότι αυτό που κάνω είναι αυτό το οποίο δίνω όλο μου τον εαυτό για να εκφράσω αυτά που νιώθω μέσα μου. Όλα αυτά σίγουρα είναι ένα κίνητρο να επιλέξω να κάνω αυτό που αγαπώ, τον χορό!

Πως λειτουργείς εντός σπιτιού όντας κλεισμένος ένα μήνα;

Θα έλεγα ότι η ώρα μου περνάει πολύ δημιουργικά μέσα στο σπίτι. Χορεύω, γυμνάζομαι εντός και εκτός σπιτιού, μαγειρεύω, διαβάζω, ζωγραφίζω, βλέπω παραστάσεις κτλ. Μέσα από όλο αυτό όμως, το σημαντικότερο για εμένα είναι ότι περνώ χρόνο με τα αγαπημένα μου πρόσωπα όπως η οικογένεια μου και οι φίλοι μου, έστω και από απόσταση με κάποιους από αυτούς. Προσωπικά με βοηθάει λίγο όλο αυτό που συμβαίνει γιατί κάθομαι και σκέφτομαι πράγματα που ίσως να μη προλάβαινα ή να μην ήθελα να σκεφτώ. Ακούω μουσική και αναπολώ αυτές τις όμορφες, απλές, καθημερινές μέρες που έχουν μεγάλη αξία τελικά!

Τι επαγγελματικές επιλογές έχει ένας άντρας χορευτής στην Ελλάδα;

Ένας χορευτής αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην επαγγελματική του πορεία. Όσο για το τι επιλογές έχει ένας άντρας χορευτής στην Ελλάδα δεν είναι και πολλές. Έχει σίγουρα ομάδες χορού που μπορεί να ασχοληθεί κανείς αλλά οι περισσότερες ασχολούνται με τον σύγχρονο χορό. Αν ο χορευτής όμως θέλει να ασχοληθεί περισσότερο με το μπαλέτο, η επιλογή που έχει είναι αυτή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής όπως ακολούθησα και εγώ.  Από ‘κει και πέρα αποφασίζει ο ίδιος αν θέλει να το ακολουθήσει αυτό ή να ανοίξει τους ορίζοντες του σε άλλες ομάδες χορού στο εξωτερικού, αφού βέβαια του δωθεί η ευκαιρία.

Πώς ήταν η εμπειρία σου στην ¨Λίμνη των Κύκνων¨ του Κωνσταντίνου Ρήγου με τα απανωτά sold out και πέρισι και φέτος;

Την Λίμνη των κύκνων του κ. Ρήγου την έχω χορέψει και τις τρεις φορές που έχει ανέβει, δύο στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη. Μια “πειραγμένη” λίμνη των κύκνων θα έλεγα που δε σου θυμίζει την αυθεντική κλασική της μορφή, όμως είναι κάτι καινούργιο με μια δημιουργική και αποδομητική ματιά που σίγουρα θες να δοκιμάσεις. Η εμπειρία μου πάνω σε αυτήν την παραγωγή ήταν μαγική διότι ήταν το πρώτο μου έργο σαν επαγγελματίας χορευτής πλέον καθώς και προκλητική γιατί γενικά σαν χορευτής μου αρέσει να δοκιμάζω συνεχώς καινούργια πράγματα που μπορεί να είναι και “εκτός από τα νερά μου”.

Ετοιμάζατε για φέτος μια νέα παραγωγή “Δον Κιχώτης”. Ποια ήταν η συμμετοχή σου σε αυτήν;

Ο Δον Κιχώτης αρχικά είναι το αγαπημένο μου μπαλετικό έργο. Σίγουρα το μπαλέτο αυτό χρειάζεται δυνατή τεχνική, αλλά κυρίως ταπεραμέντο και δυναμισμό καθώς χρησιμοποιούνται και κινήσεις από Ισπανικούς χορούς. Εγώ συγκεκριμένα στο έργο αυτό, σε χορογραφία του Thiago Bordin, συμμετέχω στις ομαδικές χορογραφίες που αρμόζουν σε αυτές του Corps de ballet που ανήκω. Βέβαια, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος με την ευκαιρία που μου δόθηκε να συμμετέχω και σε ένα σολιστικό – αγαπημένο ρόλο του έργου, αυτού του Espada/ταυρομάχου. Εύχομαι να γίνει σύντομα αυτή η παραγωγή καθώς δεν προλάβαμε να τη παρουσιάσουμε και να μπορέσω να με ξανά δοκιμάσω σε κάτι καινούργιο για εμένα. Σίγουρα είναι ένα έργο που κάθε χορευτής θα ήθελε να έχει περάσει από την καριέρα του.

Ποιό είναι το τίμημα που καλείται να «πληρώσει»  ένας χορευτής για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και να ακολουθήσει ένα τόσο δύσκολο και αβέβαιο επάγγελμα;

Όταν αποφασίζει κάποιος να ακολουθήσει την τέχνη του χορού για επάγγελμα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά τι θα πει η λέξη “θυσία”. Αρχικά ο χορευτής ακολουθεί ένα σκληρό πρόγραμμα εξάσκησης αφιερώνοντας αμέτρητες ώρες στις πρόβες και πάνω στη σκηνή. Δουλεύει σκληρά και είναι προσηλωμένος σε αυτό που θέλει να πετύχει θυσιάζοντας συνεχώς υλικές απολαύσεις αλλά και την κοινωνική ζωή. Πρέπει να έχει υπομονή, επιμονή, αφοσίωση, ταπεινότητα σε ότι κι αν κάνει και πολλές φορές καταλήγει να γίνεται εσωστρεφής και μοναχικός. Καθημερινά προσπαθεί να έχει σε ισορροπία το σώμα του αλλά και το μυαλό του, γι’ αυτό πιστεύω πως μόνο όταν αγαπάς τον χορό με όλη τη δύναμη της ψυχής σου μπορείς και να το ακολουθήσεις επαγγελματικά και να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα.

Η Ελλάδα και ολόκληρη η Γη μπήκαν σε μια περίοδο δοκιμασίας με τον ιό. Τι πιστεύεις ότι θα φέρει την επομένη μέρα όλη αυτή η κατάσταση για τους ανθρώπους και την ζωή μας;

Το σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε δύσκολα γιατί ο ιός ήρθε στην Ελλάδα μετά από 10 χρόνια μεγάλης οικονομικής κρίσης και οι Έλληνες δεν είναι και στα καλύτερα τους και οικονομικά αλλά και ψυχολογικά. Το στρες θα είναι μεγάλο γι’αυτό χρειάζεται να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον, να δείξουμε αγάπη και κατανόηση σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά εκεί έξω. Είναι ένα μάθημα ζωής όλο αυτό, γιατί ελπίζω ότι ο καθένας μας θα αναλογιστεί την έννοια της ζωής. Όλοι μαζί ενωμένοι, θα τα καταφέρουμε!