Τι σκέφτηκες όταν σου πρότεινε ο Φιλίππογλου να παίξεις στον «Επιθεωρητή»;
Υπήρξε μία ακολουθία σκέψεων σε εκείνο το τηλεφώνημα και στο λίγο χρόνο μετά, που πήγε κάπως έτσι: ‘’Κάτι δε κατάλαβα σωστά. Να δεις που εννοεί ότι με επέλεξε να περάσω σε κάποια δεύτερη φάση ακρόασης. ‘’ Eκείνος κάπου εκεί καταλαβαίνει τη σύγχυση μου. ‘’Όχι, σε επιλέγω για να παίξεις.’’ μου είπε πιο απλά, μπας και περάσει η πληροφορία στο μυαλό μου. Αυτή είναι η στιγμή που το συνειδητοποιώ. Τον ευχαριστώ. Χαίρομαι. Το συνειδητοποιώ λίγο παραπάνω. Χαίρομαι ακόμα πιο πολύ. Κλείνουμε το τηλέφωνο και μέσα στη μεγάλη μου χαρά ήρθε – όπως πάντα κι ίσως να χρειάζεται κι αυτό μέσα σ όλα- το πρώτο αίσθημα του φόβου, μη και δε καταφέρω να ανταποκριθώ στο μέγιστο βαθμό. Αυτό διαρκεί λίγο και μετά γέμισα για τα καλά μ αυτή τη σπουδαία ικανοποίηση, ότι κατάφερα κάτι που το ήθελα πολύ. Ο φόβος μετά επέστρεψε μεν, αλλά ερχόταν κι έφευγε και με τον καιρό, όσο περνούσαν οι μέρες, αισθανόμουν όλο και πιο ήσυχη και σίγουρη για τον εαυτό μου. Είναι η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο κι είμαι πολύ τυχερή για όλη αυτή τη συνθήκη συνολικά. Τόσο για τους συνεργάτες που έχω, όσο για το έργο , που έγινε αφορμή να μοιραστούμε αξέχαστες δημιουργικές και απελπιστικές στιγμές σ όλο αυτό το τρίμηνο προβών, που κλείνει σε λίγες μέρες.
Τι διαφορετικό φέρνει ο Κώστας Φιλίππογλου στον «Επιθεωρητή»;
Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται μέσα από ένα κώδικα υπερρεαλιστικό. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως ό,τι εμπεριέχει το έργο ‘’ακροποιείται’’. Από τα πρόσωπα μέχρι κάθετι που συμβαίνει μεταξύ τους. Οι χαρακτήρες γίνονται σύμβολα. Είναι ο δυνάστης, ο γλειψιματίας, ο καιροσκόπος .. Όλοι συντηρούν κατά σύστημα την παθογένεια της εξουσίας και συνθέτουν έναν κόσμο αλλόκοτο, πολλές φορές εφιαλτικό, εντούτοις υπαρκτό κι ανθρώπινο. Ο Κώστας Φιλίππογλου μέσα από τη δική του ματιά μας οδήγησε σε αυτόν τον κόσμο και έτσι δημιουργήσαμε μία διαφορετική και τολμηρή αφήγηση, όπου όλα αποκτούν μεγαλύτερο μέγεθος, βάρος και ενέργεια και τελικά έτσι φωτίζουν την αλήθεια ακόμα πιο ηχηρά, απ ότι θα έκανε μία ρεαλιστική αφήγηση.
Μίλησέ μας για τον ρόλο σου.
Είμαι η Μάρια Αντόνοβνα, η κόρη του κυβερνήτη της πόλης. Ένα πολύ νέο κορίτσι που θέλει ό,τι είναι φυσιολογικό να θέλει ένα κορίτσι στην ηλικία της. Πάνω απ όλα να ερωτευτεί. Στην αναζήτηση αυτή οδηγείται σε μία τραυματική κατάσταση που καμία σχέση δεν έχει με τον έρωτα. Έχει μία νοσηρή σχέση με την μητέρα της, που συνεχώς στο έργο οδηγεί την πορεία της. Υπάρχει μία πυρηνική διαφορά, που την ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους κι είναι το γεγονός ότι είναι το μόνο πλάσμα, που σ όλη αυτή την τραγικοκωμική ιστορία λέει πάντα την αλήθεια. Δεν έχει προλάβει να διαβρωθεί, αν και φαίνεται πώς ούτε εκείνη, ούτε και κανείς άλλος δεν μπορεί να ξεφύγει απ αυτό. Είναι η μόνη που επιβιώνει διατηρώντας την αθώα της ματιά κι έχει πάντα ειλικρινή πρόθεση για ό,τι επιλέγει να κάνει, κάτι που στο τέλος της στοιχίζει ανεπανόρθωτα.
Αγαπημένη σκηνή ή ατάκα στο έργο;
Κάθε μέρα είναι και κάποια διαφορετική. Αυτή τη στιγμή η πρώτη που έρχεται στο μυαλό μου είναι μία σκηνή στην πρώτη πράξη, που ξεκινά με την είσοδο δύο γαιοκτημόνων, ένα αξεπέραστο δίδυμο. Ο Θανάσης Βλαβιανός και ο Γιάννης Στεφόπουλος έχτισαν τη σχέση αυτών των δύο κλόουν και τους αγάπησαν πραγματικά. Μας έχουν χαρίσει άφθονο γέλιο με την αστείρευτη φαντασία τους. Δε θα σας πω τι συμβαίνει στη σκηνή αυτή, αλλά σας εγγυώμαι ότι θα λυθείτε στο γέλιο.
Γιατί πιστεύεις ότι αξίζει να δει κάποιος την παράσταση;
Πιστεύω πολύ ότι η κινησιολογική γλώσσα που χρησιμοποιούμε φαίνεται να έχει εξυπηρετήσει ιδανικά την αφήγηση του συγκεκριμένου έργου κι αυτό, γιατί σε αφήνει με την τρομακτική σκέψη, ότι τελικά δεν υπάρχει υπερβολή σε καμία αντίδραση, συμπεριφορά ή κατάσταση ανθρώπινη. Είμαστε υπάρξεις που ό,τι και να χωρέσει μέσα μας μπορεί να φτάσει βάθη απύθμενα. Το μίσος, η αλαζονεία, η ανάγκη για εξουσία, για δύναμη. Δεν υπάρχει ακρότατο σημείο σε τίποτα απ αυτά και σίγουρα ούτε και στα άλλα της αντίθετης όψης του νομίσματος: την αγάπη, την αλληλεγγύη, τη συμπόνια, την αφοσίωση και σ όλα αυτά τα υλικά που είναι η σωτηρία μας.
Τι σκέφτεσαι για το 2020;
Εύχομαι κι ελπίζω οι μέρες που έρχονται να είναι ολοένα και πιο συναρπαστικές από τις προηγούμενες. Είμαι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον και πολύ ευτυχής για το παρόν μου.
Πληροφορίες και προσκλήσεις για την παράσταση Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ στο Θέατρο ΑΛΦΑ ΕΔΩ
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.