Λευτέρης Βλάχος: Το ’’τέρας’’ του φασισμού μας αφορούσε & θα συνεχίσει να μας αφορά!

Γιατί αποδέχτηκες την πρόταση της σκηνοθέτη Δέσποινα – Μαρίνα Σαμαρά να παίξεις στην παράσταση “Λευκό Ρόδο”;

Η θετική μου απάντηση ήταν καθαρά ενστικτώδης. Ένιωθα και ακόμη νιώθω ότι το ’’τέρας’’ του φασισμού μας αφορά όλους και θα συνεχίσει να μας αφορά. Το θέμα δεν είναι όμως να ξεκινήσουμε από την κορυφή του βουνού αλλά από την βάση του. Αν εμείς οι ίδιοι δεν οριοθετήσουμε πρώτα τον εαυτό μας απέναντι σε τοξικές καταστάσεις και σχέσεις που ζούμε καθημερινά όπως ερωτικές, φιλικές, επαγγελματικές ακόμα και οικογενειακές ποτέ δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε ένα τόσο βαθιά εσωτερικό επίπεδο ούτως ώστε να αγγίξουμε ιδανικά και ιδεώδη όπως τολμήσαν τα παιδιά του Λευκού Ρόδου. Η έκφραση λόγου και η οριοθέτηση σε συνθήκες που μας προσβάλουν είναι μια διαδικασία που ξεκινάει από μέσα προς τα έξω. Πρώτα είσαι μόνος και μέσα από την δική σου προσωπική διαδρομή και προσπάθεια γεννιέται το σύνολο. Μόνο και μόνο τότε μπορούν να αποφευχθούν οι εκπτώσεις οι οποίες φέρνουν ως αποτέλεσμα την μιζέρια.

Τι πιστεύεις ότι έχει να μας πει ένα κείμενο που αφορά μια αντιναζιστική οργάνωση της Γερμανίας εκείνης της εποχής του ναζισμού;

Την ομαδικότητα αυτό έχει να μας πει. Τελικά η περίφημη φράση ’’ένας για όλους και όλοι για έναν’’ ισχύει. Το ότι μια ομάδα παιδιών στην Γερμάνια του Χίτλερ, συνθήκη αφάνταστη για το δικό μας νου και πνεύμα, κατάφεραν να συναντηθούν να ενωθούν και ως εκ τούτου να κάνουν την αρχή με απώτερο σκοπό να ακολουθήσουν χιλιάδες άσχετα με το αποτέλεσμα και πόσοι τελικά ακολουθήσαν, θα πρέπει να μας προβληματίσει γιατί εμείς οι ίδιοι σε μια κοινωνία που θέλει να καμώνεται ότι έχει δημοκρατία, φιμωνόμαστε μόνοι μας, πράττοντας μόνο για το προσωπικό μας συμφέρον, ξεχνώντας ότι όσο μεγαλώνουμε χάνουμε και την τόλμη και την παρόρμηση των νιάτων για να κάνουμε κάτι καινούργιο.

Μίλησέ μας για τον δικό σου ρόλο.

Χανς Σολ, ο βασικός πυλώνας της ομάδας του Λευκού Ρόδου. Ειρηνιστής, ιδεαλιστής, μπροστάρης, προστατευτικός, παθιασμένος, πρακτικός, ευφυής. Ήταν μόλις 25 χρονών που πέθανε. Ήταν μόλις 25 χρονών και συνειδητοποίησε ότι έχει ευθύνη για την ιστορία που θα καταθέσει η χώρα του στο μέλλον. Είναι ο άνθρωπος που την κρίσιμη μέρα του δικαστηρίου προσπάθησε να πάρει όλες τις ευθύνες απάνω του για να μην σκοτώσουν κανέναν άλλο από την ομάδα, για να μην σκοτώσουν κανέναν άλλον φίλο του. Αυτοί οι άνθρωποι με αφορούν, αυτούς τους ανθρώπους θαυμάζω.

Τι θα ήθελες να πάρει μαζί του ο θεατής, φεύγοντας από την παράσταση;

Τον δυναμισμό έκφρασης λόγου και πράξεων των παιδιών του Λευκού Ρόδου.

Τι πιστεύεις για την Ελλάδα του 2020;

Πρέπει επιτέλους να αποδεχτούμε ότι μόνοι μας έχουμε ρίξει κατά πολύ το επίπεδο της χώρας. Κάθε χρόνο οι προσλαμβάνουσες που έχουμε για να λάβει ένας νέος άνθρωπος είναι όλο και λιγότερες, ουσιαστικά ανακυκλωνόμαστε στα ίδια και στα ίδια και αυτό φυσικά προκύπτει από την αναξιοκρατία που υπάρχει. Τουλάχιστον ας μπορέσουμε γι αρχή σε ανθρωπιστικό επίπεδο να μην κλεινόμαστε στους εαυτούς μας και να καταλάβουμε ότι την αλήθεια την έκφραση και την εμπιστοσύνη τις δωρίζουμε στο συνάνθρωπο μας, δεν περιμένουμε να μας τις κερδίσει λες και είναι τρόπαιο. Δεν χρειάζεται πλέον όσο δύσκολο και να είναι για το εγώ μας να το παραδεχτεί, ότι το να περιμένεις ανταλλάγματα μόνο αδρανή σε καθιστά. Άλλωστε δώρο είναι η ζωή που σου δόθηκε, δώρο πρέπει να κάνεις με την σειρά σου και συ.

Πληροφορίες για την παράσταση ΛΕΥΚΟ ΡΟΔΟ στο Γυάλινο  Εναλλακτικό Θέατρο ΕΔΩ