Κώστας Μπουγιώτης: Eίναι χυδαιότητα να βγαίνει ο τάδε πολιτικός στην tv, να σου λέει ότι είσαι ηλίθιος & να συμφωνείς!

Ο Κώστας Μπουγιώτη μας συστήθηκε από την Σπείρα- Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη. Η παρουσία τους είναι ταυτόχρονα επιβλητική, αλλά με μια σπάνια σεμνότητα. Ξεχωριστή του στιγμή για το κοινό είναι όταν ερμηνεύει το τραγούδι “Σίδερο με ατμό”

Πότε ξεκίνησες την επαγγελματική σου καριέρα στη μουσική;

Ξεκίνησα πρώτα ερασιτεχνικά στο πανεπιστήμιο όταν μπήκα στην μουσική ομάδα που έπαιζε Heavy Metal. Μετά όταν κατέβηκα στην Αθήνα γράφτηκα στο Ωδείο και άρχισα να πηγαίνω σε οντισιόν. Οι πρώτες μου δουλειές για δύο χρόνια ήταν με τον Τάκη Ζαχαράτο. Με τον Σταμάτη Κραουνάκη είμαι από το 2008.

Τόσα χρόνια δίπλα στον Κραουνάκη έχει μπει μια μουσική σφραγίδα. Αυτό είναι καλό ή κακό;
Είναι καλό. Υπάρχουν στοιχεία στον τρόπο που δουλεύω που χωρίς αυτόν δεν θα τα είχα καλλιεργήσει.

Δηλαδή θα είσαι και τα επόμενα δώδεκα χρόνια με το Σταμάτη;
Ο Σταμάτης για μένα και για όλους μας είναι οικογένεια. Δεν έχει τύχει κάτι και να του πω δεν μπορώ. Απλά πιστεύω ότι έχει ανοίξει ο κύκλος. Και πρέπει να είμαστε πιο ανοικτοί σε πράγματα.
Δεν θεωρώ ότι είναι για μένα μία “ιδρυματική” κατάσταση. Είναι ο άνθρωπος που μου δίδαξε τα εννιάμιση από τα δέκα στη μουσική. Είναι αυτός που με έπλασε ουσιαστικά. Από αυτόν έμαθα το πώς να τραγουδάω και το πώς να συμπεριφέρομαι πάνω στη σκηνή. Δεν μπορείς στην πραγματικότητα να φύγεις απ’ αυτό. Και επειδή συμφωνώ μαζί του σχεδόν σε όλα περί ερμηνείας, τρόπου και συμπεριφοράς δεν είναι μία κατάσταση που θέλω να αφήσω.
Η θέση ενός τραγουδιστή είναι κοντά σ’ ένα σύνθετη, σ’ ένα δημιουργό. Άλλωστε δεν υπάρχουν πια πολλοί δημιουργοί στην Ελλάδα. Είναι σημαντικό σε τι περιβάλλον μπορεί να ανθίσει ένα ταλέντο ή μία φωνή.

Όταν λειτουργείτε, κάνετε πρόβα είναι ή αυστηρός;
Ο Σταμάτης σε ανθρώπους στους οποίους πιστεύει είναι “σκυλί μαύρο”. Αν σε κάποιον άνθρωπο δει αληθινές δυνατότητες είναι αυστηρός. Και είναι ένας άνθρωπος αυθόρμητος.

Τι πιστεύεις για την υγειονομή και την νέα οικονομική κρίση που περνάει η ανθρωπότητα;

Μια υγειονομική κρίση για να την αντιμετωπίσεις φτιάχνεις ένα δυνατό σύστημα υγείας ή απλά επιχορηγείς ένα σύστημα για να είναι δυνατό. Κάνεις οργανωμένα τεστ -όχι τυχαία- για να δεις ποιος και πόσος κόσμος έχει μολυνθεί και αναλόγως να πράξεις. Αντ’ αυτού η κυβέρνηση έδωσε απίστευτα πολλά χρήματα για να κάνουν μάρκετινγκ και έφεραν τον ιό στη χώρα ανοίγοντας τα πάντα ανεξέλεγκτα το καλοκαίρι. Και τώρα ζούμε σε μία φάση, μέσα στην απόλυτη υποκρισία, που και καλά έχουμε πάρα πολύ αυστηρά μέτρα για να σταματήσουμε την μετάδοση του ιού, τα οποία μέσα στην Αθήνα δεν λειτουργούν, είτε γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που δουλεύει, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Θεωρώ ότι βιώνουμε μία απίστευτη υποκρισία. Τα μέτρα θα είχαν πρακτικότητα αν τα κρατάγαμε όπως η Κίνα, κοινώς να μας “τσιμεντώνανε” στα σπίτια, να μην κυκλοφορούσε κουνούπι έξω. Δεν μπορεί να συμβεί αυτό γιατί είμαστε μία εντελώς διαφορετική κοινωνία. Επομένως κανένας δεν έχει την διάθεση να αντιμετωπίσει σοβαρά αυτό το πράγμα, όπως πρέπει και απλά κάνουν χαζομάρες, κοροϊδεύοντας τον κόσμο για να πούμε ότι απλώς κάτι κάνουνε. Ενώ δεν κάνουν τίποτα.
Τη χυδαιότητα να βγαίνει ο τάδε πολιτικός στην τηλεόραση και απλά να σου λέει ότι είσαι ηλίθιος και εσύ ακούγοντας τον, συμφωνείς!
Στιγματίζουν ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες. Χρησιμοποιούν αυτόν τον βαθιά υπαρξιακό φόβο, που είναι στο DNΑ μας για να καταστείλουν οποιονδήποτε διαφωνεί. Αυτά τα πράγματα είναι εξωφρενικά. Εμένα αυτό που με τρομάζει δεν είναι πώς λειτουργεί το σύστημα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι καριέρας και θέλουν να βγάλουν και χρήματα. Αυτό που θεωρώ αληθινά τρομακτικό είναι ότι ένας κόσμος από κάτω δεν αντιδρά σε τίποτα.
Δεν τους αφορά καθόλου η υγεία μας. Τους αφορά μόνο η επιβολή και η καταστολή! Τους αφορά να καταστείλουν όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους. Κι αυτό το περιβάλλον του ιού τούς έχει δώσει κατάλληλο έδαφος για να το κάνουν στο 1000%.

Τι μουσική ακούς τα τελευταία χρόνια;

Tα πάντα – κλασική μουσική, λαϊκά, ηλεκτρονική μουσική, house, pop. Στο πανεπιστήμιο είχαμε ένα μάθημα που λέγεται εθνομουσικολογία. Εκεί λοιπόν είχαμε μάθει ότι η μουσική είναι κάτι χρηστικό για την κοινωνία.

Το δημοτικό τραγούδι, το ατόφιο το καθαρό, με ενδιαφέρει πάρα πολύ και το μελετώ, όποτε έχω την ευκαιρία. Εγώ είμαι καισαριανιώτης γέννημα-θρέμμα και με καταγωγή από τη Σμύρνη έχω μία φυσική κλίση προς αυτό το συγκεκριμένο είδος . Μου αρέσει να τα ακούω και να τα τραγουδάω. Επίσης θεωρώ ότι δεν μπορεί κάποιος να τα ερμηνεύσει αν δεν γνωρίζει πλήρως τις ρίζες του, ποιο είναι το δικό του DNA.
Υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι μπορείς να κάνεις καριέρα χωρίς να έχεις ιδέα μουσικής. Υπάρχουν παιδιά που ξεκινάνε και δεν έχουνε ιδέα πού είναι το ντο στο πιάνο.

https://www.youtube.com/watch?v=Zyqipi2ZhOw

Ποιά πιστεύεις ότι έιναι η λύση για όλα αυτά;
Η λύση θα ήταν να ωριμάσει το ανθρώπινο είδος. Όμως μετά από όσα έχει περάσει η ανθρωπότητα, το να παραμένει σε κολλήματα και συμπλέγματα, με κάνει τρομερά απαισιόδοξο.
Όταν τελειώσει αυτή η πανδημία του κορωνοϊού σε δυο-τρια χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτα. Εννοώ ότι αυτό το σύστημα το οποίο ζούμε καταρρέει -και το ζούμε στο πετσί μας- μας είναι αδύνατον να το καταλάβουμε και να στραφούμε σε κάτι άλλο. Γιατί όλα δείχνουν ότι ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι να γυρίσουμε σε κάτι πιο ανθρωποκεντρικό, αλλιώς δεν θα επιβιώσουμε.
Εμένα με κάνει τρομερά απαισιόδοξο ότι σε μία χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της προέρχεται από πρόσφυγες και υπάρχει όλος αυτός ο ρατσισμό με ανθρώπους που έχασαν τις πατρίδες τους. Και ενώ γενικά εγώ είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος δεν βλέπω μπροστά μου μία διέξοδο, ούτε καν από τους ανθρώπους του πνεύματος. Δεν συζητώ για τους απλούς ανθρώπους που έχουν δεδομένα προβλήματα επιβίωσης και διαβίωσης.
Από την άλλη περάσαμε όλη αυτή την οικονομική καταστροφή μόλις τώρα και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το σύστημα που υπάρχει καταρρέει, δεν μπορεί να επιβιώσει Και πρέπει να αλλάξει.