Πώς αποφάσισες να γίνεις χορευτής;
Ξεκίνησα χορό από τα πέντε μου. Είχε πάει η μητέρα μου να γράψει την αδερφή μου στο μπαλέτο και με είδε η δασκάλα εκεί που ήμουν ζιζάνιο και έτρεχα μέσα στη σχολή από δω κι από κει και πρότεινε να με αναλάβει. Η μητέρα μου συμφώνησε αμέσως, αφού σκέφτηκε ότι έτσι θα κουραζόμουν και ίσως έμενα ήσυχος στο σπίτι! Στην πραγματικότητα, της άρεσε πολύ ο χορός κι έτσι είπε πολύ εύκολα το ναι. Και μένα μου άρεσε πάρα πολύ από την πρώτη στιγμή. Από τότε συνέχισα και δεν σταμάτησα ποτέ.
Θεωρείς ότι η ενασχόληση με το χορό σε έχουν βελτιώσει ως άνθρωπο και ως χαρακτήρα;
Δεν γίνεται να μην συμβεί αυτό, είναι αναπόφευκτο. Με όποια τέχνη κι αν ασχοληθεί κανείς προοδεύει σαν άνθρωπος. Πόσο μάλλον όταν αυτή η τέχνη συνδιάζεται με την άσκηση του σώματος. Με τον χορό ειδικά ωριμάζεις πολύ γρήγορα, γιατί είναι ένα επάγγελμα με ημερομηνία λήξης, οπότε πρέπει να διαχειριστείς αυτή τη συνθήκη.
Τι επαγγελματικές δυνατότητες έχει ένας χορευτής και ειδικά στην Ελλάδα;
Δυστυχώς, η μόνη ενεργή ομάδα στη χώρα μας, είναι η Εθνική Λυρική Σκηνή. Εκτός αυτής, υπάρχουν πολλές μικρές ομάδες/χορογράφοι που λειτουργούν βέβαια, αλλά με ολιγόμηνη απασχόληση/projects. Η διδασκαλία είναι το αποκούμπι μερικών, αλλά και ένας κρυφός έρωτας που δεν το περιμένεις. Φυσικά, υπάρχουν και τα νυχτερινά κέντρα. Το έχω κάνει και εγώ. Ήμουν πολύ αρνητικός στην αρχή, αλλά τελικά πέρασα πραγματικά καλά.
Πήρες μέρος σε κάποια καλοκαιρινή παράσταση από τα προγράμματα του Υπουργείου Πολιτισμού σε αρχαιολογικούς χώρους;
Στις 23 Ιουλίου στο Σούνιο και στις 25 Ιουλίου στην Δήλο, εμφανιστήκαμε με μια συνεργασία του μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με το μουσικό σύνολο «Χρυσέα Φόρμιξ», σε χορογραφία της Μαριάννας Καβαλιεράτου. Ειδικά για τη Δήλο, είμαι πολύ ενθουσιασμένος καθώς θεωρώ ότι είναι σπουδαία εμπειρία να χορέψει κανείς σ’αυτό το νησί.
Το χειμώνα τι θα κάνεις επαγγελματικά;
Με τη Λυρική, στης οποίας το δυναμικό ανήκω, θα συμμετάσχω σε δυο παραγωγές που μεταφέρθηκαν στην επόμενη σεζόν, λόγω της υγειονομικής κρίσης. Το “Human Behaviors”που είναι ένα δίπτυχο σύγχρονου χορού, σε χορογραφιές των Ιωάννη Μανταφούνη, και Ερμίρα Γκόρο. Και τον “Δον Κιχώτη”τον Νοέμβρη σε χορογραφία Thiago Bordin.
Τι θα ήθελες να πεις σε ένα νέο παιδί που ξεκινάει τώρα τον χορό;
Να κάνει χορό όσο το αγαπάει και αισθάνεται ότι αυτό που κάνει είναι υγιές. Δεν θέλω να ακουστώ απαισιόδοξος αλλά δυστυχώς επειδή είναι πάρα πολύ δύσκολο επάγγελμα πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το διαχειριστούν και στην πορεία απογοητεύονται και χάνουν τη χαρά της επαφής με το χορό. Πιστεύω ότι αν κάτι μας αρρωσταίνει, δεν αξίζει να το κάνουμε.
Στο εξωτερικό θα πήγαινες να δουλέψεις ως χορευτής;
Έχω πάει, Αγγλία, Ελβετία, Κύπρο. Τελικά δεν μου αρέσει να βρίσκομαι στο εξωτερικό. Εκεί πάει το θέμα του υγιούς που ανέφερα πριν. Θέλω πρώτα να είμαι καλά ψυχολογικά και να είναι καλή η ζωή μου. Να έχω μια καλή ποιότητα ζωής, και στην Ελλάδα την έχω.
Εσύ πως νιώθεις με όλη αυτή την υγειονομική και οικονομική κρίση που έχουμε;
Βλέπω τα πράγματα από την αισιόδοξη πλευρά τους και ελπίζω να πάνε όλα καλά. Δεν είχαμε και μεγάλο πρόβλημα, δεν ξέρω γιατί, ίσως είναι ο καιρός ή το DNA μας!! Ελπίζω αυτή η κρίση να ξεπεραστεί για να μην έχουμε άλλα θέματα. Δεν πέρασα άσχημα στην καραντίνα αλλά φτάνει, δεν θέλω να το ξαναζήσω. Ως προς τις οικονομικές συνέπειες αυτής της κατάστασης, θα έλεγα ότι ήταν δραματικές για ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Και στο χώρο του χορού αλλά και γενικότερα. Χρειάζεται λοιπόν ενίσχυση και μέριμνα από το κράτος για να μην καταστραφούν οι τέχνες και ειδικότερα ο χορός.
Tα τελευταία χρόνια ο ρατσισμός και ο φασισμός έχουν φουντώσει, Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνουμε, ως άνθρωποι;
Δεν ξέρω τι να πω. Αλήθεια με εκπλήσσει καμιά φορά το όλο ζήτημα. Πιστεύω ότι το 2020 οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν πάει σε άλλα επίπεδα. Χρειάζεται ευφυΐα για να μην είσαι ρατσιστής. Νιώθω ανίκανος να αντιμετωπίσω αυτή την τόσο α-νόητη για μένα συνθήκη. Οι φίλοι μου, ο κύκλος μου, η οικογένειά μου ουδεμία σχέση έχουν με αυτό το θέμα. Όλοι οι άνθρωποι γύρω μου πιστεύουν ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει, δεν υπάρχει ζήτημα για το χρώμα. για τις προτιμήσεις, για οτιδήποτε.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.