Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Πρώτα να φτιάξουμε το εγώ μας και μετά το εμείς»
17 Νοεμβρίου 2019
Πρέπει να ρισκάρεις μονίμως, κάθε δευτερόλεπτο, κάθε μέρα πάνω στη σκηνή.
Δεν τελείωσε για σένα ο Τσάρλι Τσάπλιν;
Πιστεύω ότι μερικά πράγματα, ειδικά σε μας τους καλλιτέχνες, δεν τελειώνουν με το «κατέβασμα» μιας παράστασης και υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που χαράσσονται μέσα μας ανεξίτηλα. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα στην λέξη καλλιτέχνης, με έναν τρόπο, γιατί αυτό που κάνω το λατρεύω. Κάτι τέτοιο έγινε με την παράσταση που έκανα για την ζωή του Τσάρλι Τσάπλιν και εμπνεύστηκα μία ταινία τον «Τσάρλι», η οποία θα βγει στους κιμηματογράφους στις 12 Δεκεμβρίου. από την Village. Μία βουβή ταινία, σύγχρονη, με άρωμα παλιό αλλά με καινοτομίες, με έμπνευση, με πολλή αγάπη και με υπέρχοους συντελεστές. Κάτι πρωτότυπο που όλοι μας δοκιμάσαμε για πρώτη φορά πρόβες σε βουβή ταινία και δεν ξέραμε τι θα συναντήσουμε. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα και ανυπομονώ να μοιραστώ αυτή την εμπειρία με τους θεατές στον κινηματογράφο. Αληθινά ανυπομονώ!
Μίλησέ μας για την Τάνια Τσανακλίδου.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο κατάλαβα γιατί η Τάνια είναι σε αυτή την θέση στις καρδιές όλων μας. Από το βλέμμα της, από τη συμπεριφορά, από τον τρόπο που χειρίζεται την τέχνη της, από το πάθος με το οποίο δίνεται σε αυτό που κάνει, σαν να ξεκινάει τώρα, από την αγάπη για τους συναδέλφους, τους πραγματικούς συναδέλφους. Γιατί η Τάνια έχει και ένα ένστικτο που αντιλαμβάνεται από το πρώτο λεπτό ποιος πραγματικά είναι γι αυτήν τη δουλειά και ποιος για το φαίνεσθαι. Αγαπηθήκαμε απο την πρώτη στιγμή, νιώσαμε μια πολύ ιδιαίτερη χημεία, έναν ηλεκτρισμό και πιστεύω ότι μας βγήκε και στην πορεία των προβών και στην παράσταση. Είμαι πολύ περήφανος γι αυτήν την συνεργασία και την επέλεξα ανάμεσα από πολλές θεατρικές προτάσεις που είχα φέτος. Το μεγαλύτερο μου κίνητρο και πάνω από το έργο ήταν ή ίδια η Τάνια. Φυσικά ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ και με τον Σωτήρη Χατζάκη, αφού είναι ένας σκηνοθέτης με περγαμηνές απίστευτες αλλά αυτό που ένιωσα ότι μπορεί να συμβεί με μένα και την Τάνια, ως Χάρολντ και Μοντ ήταν κομβικό για να είμαι σε αυτήν την παράσταση.
Μίλησέ μας για το έργο «Χάρολντ και Μόντ».
Ξέρω ότι στα μάτια του κόσμου δεν είναι εύκολο να περάσει αυτός ο έρωτας γιατί έχουμε κωδικοποιήσει τα πράγματα, ειδικά μεταξύ άντρα και γυναίκας, αν καποιος πρέπει να είναι μεγαλύτερος αυτός πρέπει να είναι ο αντρας. Πόσο μάλλον να έχουμε μια τέτοια απόσταση ηλικίας, ένας άντρας που τώρα μπαίνει στην ζωή και μια γυναίκα που είναι στην δύση της ζωής. Νομίζω, ότι με τον τρόπο που έχουμε προσεγγίσει τα πράγματα στην παράσταση, φαίνεται τόσο αυθόρμητο και φυσιολογικό να αγαπιούνται αυτοί οι δυο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι. Και το αισθάνομαι πολύ ωραίο, χωρίς να σημαίνει ότι έτσι κι αλλιώς για μένα δεν είναι φυσιολογικό να αγαπάς όποιον θέλεις σε αυτήν την ζωή, με όποιον τρόπο θέλεις. Να εκφράζεσαι και να ζεις με τον τρόπο που εσύ επιλέγεις. Αλλά θέλω να πως ότι στο έργο μας σπάει κι αυτό το ταμπού στον έρωτα.
Aρα θεωρείς ότι το θεάτρο πρέπει να σπάει ταμπού;
Αν πρέπει να βάλω ένα πρέπει, είναι σίγουρο ότι το θέατρο δεν πρέπει να μπαίνει σε καλούπια.
Είναι μια δουλειά, από τη φύση της, επαναστατική. Δεν μπορεί να περπατήσει σε ασφαλή μονοπάτια. Πρέπει να επιδιώκεις να λοξοδρομήσεις, να φύγεις από το δρόμο, να ρισκάρεις την ψυχή σου, το είναι σου, την εικόνα σου.
Πρέπει να ρισκάρεις μονίμως, κάθε δευτερόλεπτο, κάθε μέρα πάνω στη σκηνή.
Κι μείς τώρα που που έχουμε ετοιμάσει μία παράσταση, κάθε μέρα δεν μπαίνουμε σε καμία ασφάλεια. Γιατί αλλιώς γίνεται μηχανικά.
Για μένα πρέπει κάθε μέρα να το ζεις σαν να είναι η πρώτη φορά και να ρισκάρεις. Να ρισκάρεις, όπως μπορεί ο καθένας να το αντιληφθεί ο καθένας αυτό που λέω.
Πως βλέπεις την τηλεόραση σήμερα;
Θα πω την «κλεισαδούρα», ότι έχεις ένα μαχαίρι που μπορείς να σκοτώσεις ή απλά να κόψεις ψωμί να φας . Είναι πώς χρησιμοποιείς τα πράγματα. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο, που έχει μέσα του πάρα πολλά. Έχει ειδήσεις, διαφημίσεις, ντοκιμαντέρ, εκπομπές, έχει σαχλάμαρες, σήριαλ, ταινίες. Εγώ στην τηλεόραση θέλω να υπάρχω με τη δουλειά μου, με όποιον τρόπο εκφράζεται αυτό. Για να γίνει όμως κάτι σωστό και καλό, το βασικό είναι η ιδέα, η έμπνευση και το ρίσκο. Και αφού έρθουν αυτά να πέσει και κάνα φράγκο. Δεν μου αρέσει, όταν κάτι πηγαίνει με την υποτιθέμενη σιγουριά. Μόλις βλέπουμε κάτι και πηγαίνει καλά, ξαφνικά βλέπουμε άλλα δέκα παρόμοια. Και μέχρι να ξαναπείσει ο δημιουργός για κάτι νέο, περνάει μια πενταετία, μια δεκαετία.
Βλέπω όμως κάποια δειλά βήματα θετικά και εύχομαι έτσι να συνεχίσει να γίνονται μεγαλύτερα αυτά τα βήματα και να δω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτά. Απλά τα τελευταία χρόνια δεν βλέπω τον εαυτό μου σ΄αυτά που μου προτείνονται, χωρίς να θέλω να φανώ αφ ΄υψηλού. Πάντως γίνονται δειλά βήματα και στον δικό μου τομέα, στην μυθοπλασία και ελπίζω να πάει ακόμα καλύτερα και να παίζουμε ωραία πράγματα και να συντροφεύουμε όμορφα τον κόσμο. Όσο γίνεται με ποιότητα. Άλλωστε άλλος ο στόχος της τηλεόρασης, άλλος του κινηματογράφου και άλλο του θεάτρου.
Τrailer της ταινίας ΤΣΑΡΛΙ
Τελικά προτιμάς το θέατρο;
Κύτταξε είμαι θεατρίνος. Την μεγάλη μαγεία την νοιώθω όταν είμαι πάνω στην σκηνή, αλλά γενικά αισθάνομαι όμορφα να βρίσκομαι σε ωραίες δουλειές, με καλές συνθήκες και στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο ακόμη περισσότερο.
Τι πιστεύεις για την Ελλάδα του 2019;
Δεν θέλω να είμαι ούτε απαισιόδοξος, ούτε μίζερος.
Βλέπω πάρα πολλά κακώς κείμενα στην καθημερινότητά μου και στην κοινωνία που ζω, βλέπω όμως και πολλά διαμαντάκια. Δεν μπορώ να το παραβλέψω αυτό. Βλέπω πολύ κακές, ρατσιστικές χαζοσυμπεριφορές από ανθρώπους απλούς, από πολιτικούς, από ανθρώπους που μπορεί να λύνουν και να δένουν σε καλλιτεχνικούς τομείς, αλλά βλέπω και στους ίδιους τομείς φωτεινούς ανθρώπους, φωτεινά μυαλά. Μακάρι η ζυγαριά να αρχίσει να γέρνει προς τα φωτεινά παραδείγματα. Και επίσης νιώθω ότι οι περισσότεροι, ας βάλω και τον εαυτό μου, αν και δεν το πιστεύω για μένα, περιμένουμε τη λύση από κάπου αλλού και δεν ξεκινάμε από τον εαυτό μας.
Νομίζω ότι η λύση σε μας βρίσκεται. Όταν ο άλλος ακόμα δεν βγάζει φλας για να στρίψει, ή πετάει το τσιγάρο του από το παράθυρο πώς θα γίνουμε καλύτεροι;
Από αυτά τα μικρά πρέπει να ξεκινήσουμε, για να φτάσουμε στα μεγαλύτερα που θέλουμε.
Πρώτα να φτιάξουμε το εγώ μας και μετά το εμείς. Νομίζω όμως ότι οι πιο νέες γενιές που ζοριστήκαν αρκετά, ακόμα και την δικιά μου θα βάλω γιατί πάνω στην πολύ δημιουργική μας περίοδο, ήρθε αυτή η κρίση και μας καταπλάκωσε. Πιστεύω ότι βγαίνουν καλύτερες οι νέες γενιές . Αν και πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις σε όλες τις γενιές. Είχανε βουλιάξει οι παλιότεροι σε σκεπτικά, σε συμπεριφορές. Οι νεότεροι όμως, επειδή παλεύουνε περισσότερο για τα δεδομένα που υπήρχανε παλιά και τώρα πια δεν είναι δεδομένα. Οι νέοι άνθρωποι καλλιεργούνται περισσότερο, κυττάνε τον συνάνθρωπό τους και θέλω να είμαι αισιόδοξος πάνω σε αυτό, ότι θα καλυτερέψουμε σαν κοινωνία.
Πληροφορέις για την παράσταση «ΧΑΡΟΛΝΤ ΚΑΙ ΜΟΝΤ» που πρωταγωνιστεί ο Θάνασης Τσαλταμπάσης
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.