Ο Χρήστος Γεροντίδης μας συστήθηκε από την Σπείρα- Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη. Μια από τις εξαιρετικές ερμηνείες του είναι το τραγούδι “Τα Καράβια”.
Πότε και γιατί ξεκινήσες με την μουσική;
Ουσιαστικά η μουσική ήταν μέσα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με την έννοια ό,τι, όπως όλα τα παιδιά, άκουγα κι εγώ τα τραγούδια που άκουγαν οι μεγάλοι στο σπίτι, ή στα οικογενειακά γλέντια και στη γειτονιά. Και μιλάμε για μια γειτονιά λαϊκή, εργατική, που τα τραγούδια λειτουργούσαν κάπως σαν “συμπλήρωμα” της καθημερινότητας. Αργότερα, μεγαλώνοντας άρχισα ν ακούω ξένη μουσική και μάλιστα απ’ τα “κλασικά” ροκ μέχρι πιο “σκληρούς” ήχους. Η μετεξέλιξή μου σε ερμηνευτή, ήρθε απλά, φυσικά. Ετυχε να έχω αυτό το μέταλλο φωνής κι ένα “σωστό” αυτί, οπότε δεν μου ήταν δύσκολο. Τώρα το γιατί ξεκίνησα με τη μουσική; Ξέρω κι εγώ; Μάλλον γιατί η μουσική … ξεκίνησε πρώτη!
Eίσαι τόσα χρόνια δίπλα στον Σταμάτη Κραουνάκη. Πως είναι να δουλεύεις μαζί με έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη με αυτήν την εκρηκτική προσωπικότητα;
Σπουδαίες και εκρηκτικές, όπως κι εκείνος! Ξέρει να είναι δημιουργός, ερμηνευτής, δάσκαλος, φίλος. Αλλά και να γίνεται απαιτητικός, αυστηρός, νευρικός…εκρηκτικός! Αλλά μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, όλα τα μέλη της ομάδας που έχουμε μείνει μαζί του, έχουμε τη λειτουργία που έχει μια οικογένεια. Όλοι διαφορετικοί, αλλά “απαραίτητοι” ο ένας για τον άλλον και για όλους ο Σταμάτης κι εμείς γι αυτόν.
Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα;
Ακούω διάφορα…Από παλιά λαϊκά μέχρι νέες κυκλοφορίες. Όχι μόνο απ’ το ελληνικό ρεπερτόριο αλλά και απ’ τη διεθνή μουσική σκηνή και μάλιστα την πιο underground.
Τι πιστεύεις για την υγειονομική κρίση, που έχουμε μπει εδώ και δέκα μήνες, αλλά ταυτόχρονα και την νέα οικονομική κρίση που ξεκινάει;
Πιστεύω ότι το ένα φέρνει το άλλο. Κι αν ανατρέξουμε στην ιστορία θα δούμε για παράδειγμα, ότι, μετά την ισπανική γρίπη του 1918, ακολούθησαν τόσες κοινωνικές αλλαγές που τότε ήταν πρωτόγνωρες και για εμάς αποτελούν πλέον κεφάλαια στα ιστορικά βιβλία. Κάπως έτσι θα συμβεί και τώρα. Με τη διαφορά ότι εμείς σήμερα το ζούμε και οι απόγονοί μας αντίστοιχα θα το διαβάζουν. Το βέβαιο είναι ότι με αφορμή την υγειονομική διάσταση, θα αλλάξουν όλα. Αυτό που ζούμε είναι ακόμα ένα πλοκάμι του καπιταλισμού που ξέρει ακριβώς τι θέλει να κάνει…Εμείς δεν το ξέρουμε, ακόμα!
Πιστεύεις και ναι γιατί ότι οι εκάστοτε κυβερνώντες προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο τον φόβο;
Πρώτα επιλέγουν να μην μαθαίνουμε, ή να διαχέεται ως πληροφορία ό,τι τους εξυπηρετεί. Άρα περιορίζουν τη γνώση. Κι ό,τι δεν γνωρίζουμε το φοβόμαστε. Κι όταν φοβόμαστε δεν γίνεται να πάμε κόντρα, άρα είμαστε ελεγχόμενοι, βολικοί, υπάκουοι.
Τι μουσική επιλέγεις να ακούς στον ελεύθερο σου χρόνο;
Ανάλογα με τη στιγμή. Άλλες φορές επιλέγω να μην ακούω τίποτα. Να μην κάνω τίποτα γενικά. Να χαζεύω και να ξεκουράζω το μυαλό μου
Τι νιώθεις ή τι πιστεύεις για την αύξηση του ρατσισμού και του φασισμού τα τελευταία χρόνια;
Υπήρχαν και θα υπάρχουν, πόσο μάλλον όταν με τις απανωτές κρίσεις που βιώνουμε, τις προσωπικές και συλλογικές μας ήττες, δεν αντέχουμε να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας. Έτσι λοιπόν στρεφόμαστε στον άλλον που είναι “διαφορετικός”. Είναι μαύρος, μετανάστης, ομοφυλόφιλος, έχει παραπάνω κιλά, είναι κοντός. Είναι “εύκολος” γιατί είναι “αδύναμος”, άρα αυτόματα εμείς “δυναμώνουμε”. Και τον εκμεταλλευόμαστε όταν τον έχουμε υπάλληλο, ή τον κοιτάμε στραβά όταν τον έχουμε γείτονα ή τον σκοτώνουμε με κλωτσιές όταν νομίζουμε ότι πάει να μας κλέψει. Γιατί την “ανωτερότητά” μας έναντι αυτού, την μετράμε με το ότι εμείς δεν ξεσπιτωθήκαμε από την πατρίδα μας, έχουμε σπίτι, μισθό, μαγαζάκι, άσπρο δέρμα, ωραίο κορμί.
Και δεν σκεφτόμαστε ότι ακόμα…δεν “έχουμε κάνει ταμείο”. Μέχρι το τέλος της ζωής μας δεν ξέρουμε τι μπορεί να συναντήσουμε. Μπορεί να γίνουμε κι εμείς ο “άλλος”.
Το Art and Press δημιουργήθηκε με σκοπό την πολιτική, πολιτιστική και πολύπλευρη ενημέρωση των πολιτών. Πίσω από τη λειτουργία του Art and Press υπάρχει μία ομάδα «ανήσυχων» ανθρώπων, που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς χώρους, στους οποίους προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν εθελοντικά όπου και όσο μπορούν. Η κοινή αγάπη των μελών της ομάδας μας για την πολιτική, τον πολιτισμό και γενικά την ενημέρωση, είναι η κινητήρια δύναμη για την παρακολούθηση, καταγραφή και παρουσίαση σε όλους εσάς, όσων συμβαίνουν. Δεν μας καθοδηγεί κανείς, δεν μας χρηματοδοτεί κανείς και ως εκ τούτου παραθέτουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς λαμβάνουν χώρα. Η πορεία του Art and Press είναι συνεχόμενα και ραγδαία ανοδική όσον αφορά την προσέλκυση επισκεπτών / αναγνωστών τόσο στην κύρια ιστοσελίδα όσο και στο κανάλι του Youtube.